Eğlence sektörünün emekçileri müzisyenler zorda

5 AYDIR SAHNEDEN UZAĞIZ

15 yıldır sahnelerden para kazanan şarkıcı Selen Servi en son 7 Mart’ta sahne yaptığını söylüyor. Yani tam 5 ay önce. ‘Normalleşme’ süreciyle sahneye ilk adımını Moda Deniz Kulübü’nde 1 Ağustos’ta büyük tedbirler altında, az sayıda misafire izin verildiği için kendi ücretinden de biraz feragat edip ‘Yeter ki iş yürüsün’ diyerek atmış. Her sene yazın Bodrum’da sahne aldığını belirten Servi “Bu sene o da yoktu. Bazı mekânlar açıldı ama kısıtlı kapasiteyle. Tablo vahim ama maalesef durum bu” diyor.

MESLEK ÖRGÜTLERİ NEREDE

Kendisi de MESAM üyesi olan Servi PopSav, MESAM, MSG, Müzisyenler Sendikası, MÜYOR 1 gibi meslek örgütlerini elini taşın altına koymamakla suçluyor. Servi “Üyesi olduğum MESAM’dan ne bir telefon ne bir e-posta geldi. ‘Haliniz nedir?’ diye soran olmadı. Zor durumdaki arkadaşlarımız için devlet nezdinde ya da başka türlü hiçbir adım atılmadı. Bir tek MSG ramazan ayında 130 liralık bir ramazan kolisi dağıttı. Hepsi bu. Biz telifleri yüksek sanatçılar değiliz, sahneden para kazanırız. ‘Oh be bizim de bir meslek birliğimiz var, hakkımızı koruyor’ diyemedik bir türlü. Sahipsizlik var” diyor.

TEK İSTEĞİMİZ BİZE SAHİP ÇIKILSIN

Servi şöyle devam ediyor: “Sanatçı denilince herkes en tepedekileri hatırlıyor. Oysa müzisyen dediğin yevmiye ile çalışır. 5 aydır kazandığım para 1000 TL’nin altında. Hadi bir şekilde ailem, birikimlerim derken idare ediyorum. Ya diğerleri? 6 kişilik ekibim
daha da zor durumda. Tek isteğimiz bize sahip çıkılması.”

ENSTRÜMANINI SATAN VAR

Türk halk müziği sanatçısı Yudum da Selen Servi ile benzer görüşte. 6 aydır konser, sahne işleri ve festivallerin tamamen durduğunu belirterek “Bugüne kadar 24 organizasyonum iptal oldu. Başlarda bir şekilde idare ettik ama çoğu müzisyen zorda kaldı. 150-200 liraya yevmiyeyle çalışan müzisyen arkadaşlarım var ki 5-6 yıldır zaten organizatörlerin gazabına uğruyor, paralarını tam alamıyorlardı. Bu süreçte hiç kazanamadılar. Düşünsenize birçok müzisyenin ekstra bir geliri yok, sigorta yok, kira var. Yakın bir müzisyen arkadaşım bu nedenle enstrümanını satmak zorunda kaldı” diyor.

BUGÜN VİRÜS YARIN BAŞKA BİR ŞEY

Pandemiden önce, günlük ortalama 150-200 TL arasında yevmiyeyle,
üstelik haftada sadece 1 ya da 2 gün çalışma imkânı
bulabilen müzisyenlerin sahneden kazandığı parayla geçinebilmesi ve aynı zamanda sigortasını ödemesinin neredeyse imkânsız olduğunu söyleyen Yudum şöyle devam ediyor: “Bugün virüs ama yarın belki başka bir şey çıkacak, bu zorluklar tekrar yaşanacak. Tüm bu sorunların devlet politikası haline getirilip bir an önce çözüme ulaştırılmasını istiyoruz.”

MESLEĞİMİZİ SORGULAR OLDUK

İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Ses Eğitim Bölümü öğretim görevlisi Erhan Uslu kendini şanslı azınlıktan sayıyor çünkü sahneye çıkamasa da en azından okulda derslere devam ederek bu süreci az hasarla atlatmayı başarabilmiş. Uslu “Malum birçok arkadaşımız sigortasız çalışıyor ya da kurumsal bir kimlik altında değiller. Zaten pandemi olmadan önce de bu önemli bir sorundu ama pandemiyle daha da görünür oldu. Bu süreçte birkaç solist sazlarına yardımda bulundu onun dışında çoğumuz yaptığımız mesleği sorgular olduk. ‘Keşke müzisyen olmasaydık’ dedik. 5-6 aydır hiç iş yapamadık. Yeni normal ile ufak tefek işler olmaya başladı ama eskisi gibi değil maalesef” diyerek durumun kendi açısından bir fotoğrafını çekiyor.

ÇOK PARALAR KAZANMIYORUZ

“Aslolan büyük sanatçıların çalıştırdığı müzisyenleri çalıştırdıkları gün kadar prim ödeyip sigortalı yapması” diyen Uslu şöyle devam ediyor: “Solistin 100 bin lira aldığı konserden müzisyenin kazandığı para 1000-1500 TL. Çok paralar kazanmıyoruz. O nedenle bu işin bir meslek olarak görülmesi-meslek haline gelmesi lazım öncelikle. Kurumsal bir müzisyen kimliğine ihtiyacımız var.”

MÜZİĞİ BIRAKTI GÜVENLİKÇİ OLDU

Gitarist Engin Yıldız: “Düğünlerde, dernek gecelerinde, belediye konserlerinde, festivallerde, TV’lerde çalıyoruz. Daha doğrusu çalıyorduk. Yılbaşı itibarıyla sektörün tamamı durdu. O günden bugüne de durumu toplayabilmiş değiliz. Piyasa kısıtlı imkânlarla hizmet vermeye başladı ama durum hâlâ kötü. Çünkü bizim işimizin maalesef hiçbir sosyal dayanağı yok. Ek gelir de olmadığı için elimizde avucumuzdakinden harcadık. Devletten de sektörden de bir yardım, dayanışma göremedik. Öyle ki çok iyi bir müzisyen arkadaşım mesleği bırakıp bu süreçte güvenlik görevlisi oldu. Sektör değiştiren çok arkadaşımız var.”

YARDIM KAMPANYALARI DÜZENLENEBİLİR

“Normalleşme ile işlerin değişeceğini düşünmüştük ama o da olmadı. Bazıları durumu bahane ediyor bazıları da gerçekten zorda. Yeri geliyor 100 liraya bile çalıyoruz. Sigorta ve sendikalaşmanın bizlerin elini rahatlatacağını düşünüyorum. Müzisyenler adına kampanyalar düzenlenebilirse, bu durum geçici ve az da olsa rahatlayabilir.”