Vekil, vekâlet, siyaset ve millet

Her işte olduğu gibi, siyasette de niyet çok önemlidir. Yani siyasetin ‘niçin’ yapıldığı mihenk taşıdır.

Vekâlet almak isteyen herkes, siyaseti millete hizmet için yapacağını vadeder lakin realitede kazın ayağı öyle değildir. Malum, ameller niyetlere göre değerlendirilir, her işte olduğu gibi siyasette de iyi niyet esastır.

Bir siyasi parti listelerinden seçime giren kişi, o siyasi partinin görüşlerini benimsediğini, bunlarla millete daha iyi hizmet yapılabileceğini iddia eder. Bu görüşleri savunarak seçilir.

Dolayısıyla her bir milletvekili, partisinin ilkelerini benimseyen ve bu uğurda siyaset yapan bir dava insanıdır.

Malum bir de siyasetin fırıldakları var; bu tipler için, vatandan, milletten ve partiden önce kendi nefisleri söz konusudur. Bu kişilerin milletvekilliği için veremeyecekleri ödün yoktur.

Zira bu tipler, milletvekilliğini ‘desinler’ diye ve çoğu kez de menfaati için (ihale ve iş takibi vb.) yapmaktadır.

Bu tipleri, bugün bu partide, yarın bir başka partide görmek mümkündür.

Davalarını bozuk para gibi harcayan bu tipler incelendiğinde, bunların ‘koltuk şahsiyetli’ oldukları görülür. Yani bunlar, bulundukları koltuklara en ufak bir şey katmaz, katamazlar. Bunların tüm şahsiyeti, hasbelkader geldikleri, getirildikleri koltuklar sayesindedir.

Dolayısıyla bunların elinden milletvekilliği gidince, cascavlak ortada kalırlar; ne işleri-güçleri ve ne de itibarları kalır.

Kendileri de bu durumlarını çok iyi bildikleri için, vekilliğin peşinden ölümüne koşarlar.

Görüşü ne olursa olsun, hangi siyasi parti bunları saflarına davet ederse, koşarak giderler.

Kendilerini aday göstermeyen eski siyasi partilerine de düşman kesilirler. Halbuki millet, bunlara (a) partisinin adayı diye oy verdi. Bu milletvekili başka partiye girmekle, öncelikle, kendisini seçen seçmenine ihanet etmiştir. Bunların, yarın, yeni partilerine de ihanet yapmayacaklarının garantisi yoktur.

Alayı iyi gün dostu olan bu tiplerle nereye kadar gidilebilir? Bu yüzden, siyasi parti liderlerinin işleri çok zordur. Zira yola çıktıkları arkadaşlarını kendileri belirlemekte ve bunların sorumluluklarını omuzlarında taşımaktadırlar.

Dolayısıyla vekil adayı belirlerken kılı kırk yarmak gerekir. Hırsı aklının önünde olanlara dikkat etmeli. Yola çıktıklarını küstürmemeli, onlara karşı her zaman vefalı olmalı; yolda bulduklarıyla yola devam etmemeli.

Gerçek dava insanını arayıp bulmalıdır. Alınıp satılamayan (bedeli olmayan) kişi, kendini davasına vakfeden, tabir caizse vakıf şahsiyetler aranıp bulunmalıdır.

Bulunan böylesi kişilerin ayağına gidilip, siyasete girmeleri kendilerinden istenmelidir; siyasette ikbal peşinde koşanlara itibar edilmemelidir.

Ne demek istediğimizi, siyasi partilerin milletvekili listelerine bakıp bir çırpıda anlayabilirsiniz.

Listelerde en dikkat çekici diğer bir husus ise, yığınla FETÖ’cünün, çeşitli partilerin listelerinde arzıendam etmeleridir.