BERABERLİĞE yatmak istihareye kalmak gibidir. Gece gördüğün rüyayı ertesi gün gerçekleşmiş sanırsın. Ama gerçeğin tokadı serttir.
Rüyadan uyandırıverir. Altay golü gelene kadar Konyaspor, tam takım defans yaptı. Bir tek Eser kontratakta. Golü yiyip gerçekle yüzleşince Ziya Doğan’ın hamleleri başladı. Kenarda oturtulan Ramazan gecenin adamı oldu. Zihniyetini değiştirip futbol oynamaya başlayan Konyaspor’un en büyük şansı Altay’ın defansif zaafları. Üstüne bir de Güvenç Kurtar’ın garip değişikliği var. Gol yememiş bir defansta Onur’u oyuna alıp Mehmet Budak’ı sola çekmek, Mesut’u da oyundan çıkardığın Molina’nın yerine monte etmek. Hem defansın hem kanatların dengesi bozuldu. Bu değişiklikten sonra ağırlaşan Altay karşısında Konyaspor, karambollerde ve kontrataklarda play-off’ta girmediği çok pozisyona girdi.
Altay’ın play-off’larda 4. kahroluşunda kırmızı kartlarında etkisi büyük. Maçın adamı olabilecek Tiago düşüncesizce gördüğü ikinci sarı kartla oyun dışı kaldı ve bu önemli finalde takımını kendinden yoksun bıraktı. Kaleci Soner’e ne demeli? Yaptığı iş mi? Hakem zaten sarı kartını gösterecek, rakibi cezalandırmaya kalkmanın ne anlamı var?
Doğan’dan doğru hamle
Kaleci Haluk, galibiyette en az Ramazan kadar etkili. Zafer Demir, Ziya Doğan’ın yeni Ayman’ı olmuş. 90 dakika sahada basmadık yer bırakmıyor. Koue’nin duran topları çok etkili bu da Görkem ve Eser gibi hava hakimiyeti olan oyuncuların büyük avantaj.
Hatasından erken dönen Ziya Doğan yaptığı hamlelerle Konya’yı Süper Lig’e taşıdı. Oyuna aldığı oyuncular görevlerini eksiksiz yaptılar. Mehmet forvete hareketlilik, Abdulvahit de orta sahaya canlılık getirdi. Erdal Süper Lig kalitesinde bir oyuncu. Ömer ile önlü arkılı iyi şeyler yapabilirler. “Hoşgeldin Konya” derken Altay için kahroluyoruz. Altay’a play-off hocası değil, final topçusu lazım...