Hepimiz neyiz?

Öldüren Ogün Samast’ın ardından “Hepimiz Ogün’üz.”
Öldürülen bir eşcinselin ardından “Hepimiz eşcinseliz.”
Saldırıya uğrayan İbrahim Tatlıses’in ardından “Hepimiz İbo’yuz.”
Evrim varsa, bu durumda bence “hepimiz maymunuz.”
Kürt meselesiyle her fırsatta “Hepimiz Kürdüz.”
Katledilen Güldünya’nın ardından kadınlar “Hepimiz Güldünya’yız.”
Gazze’ye yardım götüren gemilerin saldırıya uğramasıyla “Hepimiz Gazzeliyiz.”
İsrail’ in uyguladığı şiddeti protesto etmek için “Hepimiz Filistinliyiz.”
Twitter’da bedenini bir et gibi sergileyen kadına destek vermek için “Hepimiz Pampişiz.”
Dayak yiyen şarkıcı Ajdar’ın ardından “Hepimiz Ajdar’ız, hepimiz naneyiz.”

Örnekler giderek çoğaltılabilir.
Gerekli gereksiz, saçma, gülünç, mantıklı “Hepimiz” dilimizde artık bir duyarlılık ölçüsü.
Doğru ya da yanlış her yerde kullanıyoruz.
Toplumu sarsan, etkileyen, gündeme oturan herhangi bir konuda destek vermek istiyorsak giriş kelimemiz hazır.
Birlikten kuvvet doğar hesabı;
Hepimiz...
Maksat “hepimiz” kelimesini duyan herkesin sorgulamadan katılımını sağlamak. Ötekini aynılaştırarak meşrulaştırmak ve güç katmak.
Ama faydasız.
Çünkü, bu yazıyı okuyan hepimiz Ermeni, Kürt, Güldünya vs. değiliz.
Hepimiz aslında sadece insanız.
Ve bu yazıyı okuyan hiçbirimiz ne değiliz biliyor musunuz?
Bugüne kadar hiç duymadım, siz de duymadınız ama “Şehit değiliz.”
Tek korkum hepimizin gün gelip de “Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibi*” olma ihtimalimiz.
Ve siz, ben, hepimiz aynı gemideyiz.
Bunun hala farkında değilsek hepimiz eşeğiz.
* Murathan Mungan