FAY’dasız

ilk güzel günleri de yaşarız belki...”
Tehlikeli artık.
İçindeki çatlak, yer boyunca yürüyor Türkiye’nin her yanına.
Nereden tutsanız elinizde kalıyor,
Fay gibi kırılmış insanlığımız.
Kargo bedava diye 26 koli taş ve bayrak gönderen,
parmağını gözümüze soka soka haddimizi bildiren...
Sözde gaf yapan...
Irkçı yazılarla kin kusanlar.
Daha bölgeye varmadan yolda 17 tırı yağmalayanlar,
o binalara oturulur diye onay verenler, yapanlar...
Ölü balıklar gibi, sahile vurmuş bir şeylere benziyorsunuz.
Ama ne ağaca benziyorsunuz ne de buluta...
Sahile vurmuş ölü insanlığınız, kalbimiz, vicdanımız...
Ki ölüm bu.
Ölmek başka hiçbir şeye benzemez.
Kime vereceksiniz bunun bunun hesabını?
Behzat Ç.’ye belki.
İyi ama, O da gerçekte yok ki.
Enkazdan çıkar çıkmaz oğlunu banyoya sokacakmış annesi, öyle söylüyor kurtarma ekibine “saçlarını yıkayacağım Ömer’in” diyor.
Ömer enkazdan çıksa...
Banyoya soksa annesi O’nu...
Pırıl pırıl olur, mis gibi kokardı hep olduğu gibi...
Ama kirli yürekler hangi suyla, nasıl temizlenir, ben bilmem ki
14 günlük bir bebek dahi enkazdan saatler sonra çıkıyorsa,
Bir mucizeye inanmak istiyor insan
Bölünmez, böldürtmeyiz dediğiniz vatanda, vicdanı çoktan bölünmüş, insanlık trenini kaçırmış gibi görünenlerin, bir an treni yakalayabileceklerine inanmak istiyor.
Bu ülkenin dışından, Azerbaycan’dan yardıma gelen bir adam başını enkaza dayayıp, “ses ver ay kişi” diye seslenirken,
Japonya’dan bir sosyal medya kullanıcısı “Türkiye için ne yapabiliriz? Birisi bu mesaja baksa cevap verin” diye yalvarırken...
5 yaşında bir Japon çocuk, büyükelçiliğimizin önüne içinde para olan bir zarf bırakıp “Başar Türkiye” derken...
Enkazdan çıkarılıp birkaç saat sonra öleceğini bilmeyen, bilincini artık kaybeden “babam bilmesin, saat geç olmuş” diyen Güzel Yunus’umun ülkesinde...
Babası, Yunus enkazdayken, Yunus’un kendi vatanında, neler yaşandığını bilmesin istiyorum.
Faydasız da olsa insanlığı geri sarmaya...
İçimizdeki asıl depremle yürüyen çatlağı onarmaya...
“Biz kırıldık daha da kırılırız
Doğudan Batıya bütün dünyada
Ama kardeşin kardeşe vurduğu hançer
iki ciğer arasında bağlantı kurar...”*
*Cemal Süreya