Güneş mi Nabucco mu?

Kral Vittorio Emanuele’nin İtalya’nın birliği için verdiği mücadele günlerinin en sevilen eseri Verdi’nin Nabucco�operasıydı.

Verdi’nin cenaze töreninde binlerce kişi tarafından söylenen “Va, pensiero” (Kanatlan, ey düşünce) adlı ilahi İtalyan ulusal kurtuluşunun ve birliğinin gayriresmi marşı haline gelmiş, Nabucco İtalya’nın sesi olmuştu.     �

2002 yılında, Avusturya (OMV), Macaristan (MOL), Bulgaristan (Bulgargaz), Romanya (Transgaz) ve Türkiye (BOTAŞ) enerji şirketlerinin temsilcileri Avrupa’ya alternatif bir doğalgaz boru hattı projesi için mutabakat imzaladıktan sonra Nabucco’yu seyretmeye gittiler.

Organizasyonu ev sahibi olan Avusturya şirketi UMV yapmıştı. Opera o kadar beğenilmişti ki, yemekte yeni projenin adı da belli oldu: Nabucco.�

Daha sonraki yıllarda İtalyanların Rusya ile Güney Hattı projesi için yaptıkları işbirliğinde Nabucco’nun psikolojik etkisi var mı yok mu, bu Avusturya’nın bilinçaltı misillemesi olarak mı görüldü bilemiyorum.

Ama Rusya’nın Avrupa doğalgaz pazarındaki tekelini kırmayı doğrudan hedef alan Nabucco projesinin, enerji rekabetini kızıştırdığı kesin.

�

BAKU-Tiflis-Ceyhan boru hattı gibi Nabucco projesi de sadece ekonomik değil ama siyasi sonuçları açısından da çok önemli. Bu projeyi başından beri destekliyorum.�

Enerji yollarının çeşitlenmesi eski Sovyet ülkelerinin bağımsızlıklarının güçlenmesi açısından olduğu kadar, bu ülkelerin dünyaya açılmaları açısından önemli.

Enerji konularındaki işbirliğinin çeşitlenmesi, farklı oyuncuların birbirleriyle değişik projelerde işbirliği yapmaları ise siyaset ve ekonomide serbest rekabeti güçlendirdiği için, bu bölgede demokrasinin gelişmesi açısından da önemli.

Kimi gerçekleşen, kimi gerçekleşmekte ya da tasarı halinde olan yedi proje var bölgemizde. Mavi Akım, Kuzey Akım, Güney Akım, Trans Adriyatik, Türkiye-Yunanistan, Yunanistan-İtalya ve Nabucco.

Pazartesi günü imzalanan Nabucco anlaşması, Türkiye’nin enerji yollarının kavşak ülkesi olma�konumunu da güçlendiriyor. Türkiye’nin enerji kültürünü ve deneyimini arttırıyor. Bakü-Ceyhan projesinin ilk adımları atıldığı günlere göre Türkiye’nin çok daha farklı donanımda kadroları ve vizyonu var artık. Türk araştırmacılar tarafından yazılan kitap sayısındaki artış da bunu gösteriyor. �

Tabii ki pazartesi günü imzalanan bu anlaşma her şey demek değil. Yolun yarısına bile gelinmedi. Yol kazaları her zaman olabilir, çatışmalar çıkabilir, sorunlar yaşanabilir ama olumlu gelişmeler de olabilir.�Rusya ya da İran gibi yeni ortaklar da katılabilir projeye.�

Henüz hattı dolduracak doğalgaz garantisi yok. Ama bu çok önemli değil. Bölgede zengin doğalgaz rezervleri olduğu biliniyor.

Türkmenistan Devlet Başkanı Kurbangülü Berdimuhammedov, geçen hafta cuma günü Nabucco’ya doğalgaz vermeye hazır olduklarını söyledi. Yirmi yıldır konuşulan Trans-Hazar projesi neden canladırılmasın?�

BÜTÜN bunları dedikten ve Nabucco’yu desteklediğimi söyledikten sonra yine de favorim temiz enerji.

Nabucco’nun gerçekleşmesi için harcanacak 7.9 milyar Euro temiz enerji yatırımı olarak kullanılsa, 4 bin rüzgâr türbini yerleştirilebileceğini ileri sürülüyor uzmanlar. Bu yatırım ile yılda sekiz bin megawatt rüzgâr gücü elde edilebiliyor. Bu miktar, orta büyüklükte bir Avrupa ülkesinin yıllık ev içi tüketim ihtiyacını karşılıyor.�

Üstelik, bir yılda Nabucco’dan geçecek olan 31 milyar metreküp doğalgazdan sonra Avrupa’daki karbondioksit salımı gaz oranı yılda 60 milyon tona ulaşacak.�

Rüzgâr ve güneş enerjisinde ise hiç böyle bir sakınca yok. Nabucco’yu destekliyorum ama tercihim güneş ve rüzgâr. Temiz enerji.