Seri cinayet takvimi

Sıkılmadan okuyun o zaman...

Dikkatle okuyun ve yıllarca içine düştüğümüz o “pervasızlık çukuru”nda bürokrasinin nasıl bir “cinayet takvimi”ne dönüştüğünü siz de görün...

1939 ERZİNCAN DEPREMİ: 32 bin ölü, 100 bin yaralı.. Depremin büyüklüğü 7.9.

Yetkililer toplandı, uzmanlar tartıştı. Bir yıl sonra İtalyan Yapı Talimatnamesi uygulanmaya başlandı.

1941 VAN ERCİŞ: 5.9 büyüklüğünde depremde 194 kişi öldü.

Yine “yetkili”ler devreye girdi. Uzmanlar toplandı. Hükümet 1944 yılı yazında bir açıklama yaptı: “Zelzele Mıntıkaları Muvakkat Yapı Talimatnamesi hazırlanıyor. Çürük bina kalmayacak!”

VARTO DEPREMİ (1946): 5.7 büyüklüğündeki depremde 839 kişi öldü.

1949 TALİMATNAMESİ: Çöken bina görüntüleri medyada soru işareti olarak patlamaya başlayınca, bu defa bir açıklama daha yapıldı:

“Bina güvenliği için Türkiye Yersarsıntısı Bölgeleri Yapı Yönetmeliği’ uygulamaya alınmıştır!!!”

Etti mi size 3’üncü deprem yönetmeliği...

Bitmedi.

1951, 1952 ve 1953 yıllarında sırasıyla Kurşunlu’da 6.9, Hasankale’de 5.8 ve Gönen’de 7.4 büyüklüğündeki depremlerde yüzlerce kişi enkaz altında hayatını kaybetti.

Muhalefet ve basın soru sormaya başlayınca “Önlemler yetersiz” diyen iktidar bu defa 1953 yılında ‘Yersarsıntısı Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’i hazırladı.

Etti dört!

1953 ve 1962 yılları arasında Türkiye’nin çeşitli noktalarında meydana gelen depremlerde yüzlerce insan çürük binaların enkazı altında can verdi. Bakanlar Kurulu acil toplandı. Bürokratlarla uzmanlar bir araya geldi ve çare bulundu:

“Eski düzenlemelerde eksiklikler var” diyen hükümet bu defa “Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik”i çıkaracağını açıkladı.

Ve 5’inci düzenleme de yürürlüğe girdi.

VARTO DEPREMİ: 9 Ağustos 1966 tarihinde 6.9 büyüklüğündeki bir deprem meydana geldi ve 2.394 kişi öldü. Varto’da incelemelerde bulunan bakan açıkladı:

“Afet bölgelerinde yapılacak yapılar hakkında, yeni bir yönetmelik çıkarıyoruz.”

Etti size 6!!!

GEDİZ VE LİCE: 1970, 1971 ve 1975 yıllarında Türkiye üç büyük depremle tekrar sarsıldı. Gediz... Bingöl... Lice... Binlerce insan yine çürük binaların altında can verdi.

Bunun üzerine 1975 yılında ‘Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’ 7’nci kez tekrar düzenlendi.

ÇALDIRAN DEPREMİ: 7’nci yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden 1 yıl sonra, 1976’da, Çaldıran’da 7.2 büyüklüğünde meydana gelen depremde 3.840 kişi hayatını kaybetti.

8’İNCİ DÜZENLEME: ‘Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’ ise 1997 yılında yeniden düzenlendi.

GÖLCÜK FACİASI: En büyük felaketlerden birisi olan 17 Ağustos 1999 depreminde yaklaşık 18 bin kişi enkaz altında can verdi. Çürük binaların tel gibi demirleri gözler önüne serildi.

YIL 2007: Hükümet 9’uncu düzenleme için talimat verdi...

“Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik.”

GELDİK BUGÜNE:

Türkiye’nin ilk deprem yönetmeliği 1941’deki Van Erciş depremiyle yürürlüğe girdi.

Ve tam 70 yıl sonra yine Van Erciş’teki depremde çürük binaların enkazı altında 644 vatandaşımız can verdi.

Sonuç:

Demek ki bizde yönetmelik eksiği değil fazlası var.

Ama o yönetmeliği kontrol edecek adam yok.

Peki nedir şimdi bu seri cinayet takviminin adı?

Deprem yönetmeliği mi?

Yoksa...

Yönetmelik depremi mi?