Bugün gözüm, kulağım ve kalbim Berlin’de

Çünkü geçen defa meslektaşlarıma hitap ederek şöyle yazmıştım:

“Gelin, Alperen bir ilk olsun. Onu manşetlerle alkışlayalım.

Bu çocukların morallerini yükseltelim.

Helal olsun sana Alperen.

Göğsünde ay-yıldızla...

Daha da yükseklere çık aslanım.”

Yüksek atlamada 2.30’u geçip Türkiye rekoru kıran Alperen için böyle yazmıştım.

Bu rekor aslında yalnızca Türkiye için değil, dünya sıralamasında ilk 3’e potansiyel olmak da demekti.

O nedenle bir de kendimize sitem etmiştim.

Yani medyaya.

Bir genç çıkıyor, inanılmaz bir özveriyle dünya çapında bir rekor kırıyor. 

Ama gazetelerde bırakın manşetleri, birinci sayfada tek sütun bile yer bulamıyor.

Kendimi de katarak kızmıştım.

Falanca futbolcunun milyarlık transferi internet sayfasında foto galeri halinde, kullandığı arabadan sevgilisine kadar sayfa sayfa verilirken...

Bizim Alperen’in başarısı yok, hayatı yok, özverisi yok. Teri, azmi, acısı, korkusu yok...

Buna isyan etmiştim.

Geldik bugüne...

Dün Alperen Berlin’de göğsünde ay-yıldızla çıktı sahaya, Avrupa’nın sayılı atletleri arasında finale kaldı.

Bugün Berlin’de yüksek atlamada 12 atlet yarışacak.

Birisi de Alperen...

Eğer 2.30’u aşarsa ay-yıldızı kürsüde görebiliriz.

O şanlı bayrak gönderde yükselirken ve bütün Avrupa izlerken Anadolu’dan bir evladımızın gururunu yaşayabiliriz.

“Demek ki biz de yapabiliriz” diyebiliriz.

Alperen’in çalışması, inancı ve azmi mükemmel... Eğer formu da yerindeyse elbette yüzümüzü güldürecek.

Hadi aslanım...

Gözüm, kulağım ve kalbim bugün Berlin’de...

MARİNALAR VE DÖVİZ 
ÖNCEKİ hafta denizcilerden gelen birkaç uyarı üzerine yazmıştım.

Konusu marinalarda uygulanan fiyat sistemiydi.

13 metre teknesi olan bir amatör denizci dostum isyan ediyor:

“Bu marinalar neden Euro üzerinden kiralama yapıyor? Vergilerini Euro mu ödüyorlar? Çalıştırdıkları işçilere maaşları Euro mu ödüyorlar? Elektriği suyu bile Euro ile satıyorlar... Döviz aldı başını gidiyor. Devlet buna bir şey söylemeyecek mi? Burası Türkiye mi yoksa Yunanistan mı? Neden Euro ödüyoruz?”

Bu eleştiriler giderek artmaya başladı. 

Bir başka amatör denizciden şu mesaj geliyor:

“Marinaların bu Euro ile satış ve kiralama yöntemi isyan çıkarıyor. Geçen yıl ödediğim Euro’nun karşılığı 27 bin TL idi. Bugün Euro karşılığında benden 48 bin TL istiyorlar. Böyle bir kâr olabilir mi? Kâr diyorum, çünkü marinaların Euro gideri yok. Gideri TL, geliri Euro... Aradaki fark fahiş kâr...”

Amatör denizcilerden gelen bu uyarılar nedeniyle geçen defa “Umarım Marinalar Birliği’nden makul bir ses gelir” diye yazmıştım.

Şimdi aynı soruyu şöyle soruyorum:

“Umarım Maliye Bakanlığı’ndan, Turizm Bakanlığı’ndan bir ses gelir.”

Ben yine de meselenin marinalarla denizciler arasında çözülmesini tercih ederim...