Devlet kinci onlar adaletli

Bu ülkede devletin adalet anlayışı intikamcı dün bunu bir kez daha gördük.

Ama bakın kinle, öfke ve nefretle, intikamla hareket etmeyenler de var.

Önceki gün casusluk suçlamasıyla ‘paralel’ adı altında 22 ilde birden Ergenekon, Balyoz ve 17 Aralık operasyonlarını yapan polislere karşı bir operasyon başlayınca gazeteciler Amirallere Suikast Davası’ndan haksız bir biçimde yargılanırken dayanamayıp başına tek el ateş ederek intihar eden Yarbay Ali Tatar’ın abisine sormuşlar…

‘Bugünün göz altıları için ne düşünüyorsunuz?’

Acılı ve yaralı abi Ahmet Tatar da cevap vermiş…

‘Aklıma önce güzel insanlar geliyor. Hepsini bir kez daha saygıyla rahmetle anıyorum. Dünün mağrurlarına, bugünün "mağdurlarına" ise: Çok canımızı yaktınız. Çok zulmettiniz. Umarım siz adil hukuktan mahrum kalmazsınız.’ ***

Ahmet Tatar tek mi?

Değil…

Acısında da değil, acısına rağmen kinle arasına mesafe koymakta da değil…

Sahur vakti intikamcı bir anlayışla başlatılan ‘paralel operasyondan’ sonra bence en anlamlı yazıyı dün Posta gazetesinde Nedim Şener yazdı.

Başlığı bile her şeyi anlatıyor…

'Keşke onlar gibi acımasız olabilseydim!’

Aynen böyle demiş Nedim?

Buyurun okuyalım…

'Hükümet ile cemaatin kavgası ilk kez büyük bir operasyona dönüştü. Yüzden fazla polisin bir kısmı casusluk, bir kısmı diğer yasadışı faaliyetler gerekçesiyle gözaltına alındı. Haberi aldığım andan beri içimde garip duygular var. Çünkü bir süre önce bu yapının mağduru olmuş birisiyim. Ama ben, kim olursa olsun kendini savunamayacak durumda olan birisine karşı kavga vermek istemem. Hem mesleki, hem şahsi mücadelemde eşitlik ararım. Ama onlar bana karşı böyle davranmadı. Hapse atıp kendimizi savunamazken üzerimize kanunla, polisle, tetikçi gazeteciyle geldiler ama ben aynısını onlara yapamam. Şimdi ben yazıyorum, beni komplo ile tutuklatanlar nezarette sabahlıyor. Keşke ben 2009’dan beri hayatımı zindana çeviren, mahkeme mahkeme yargılatan, tetikçi savcısına mahkemesine tutuklatan, suçsuz yere kızımı bir sene babasız, Vecidem’i eşsiz bırakan, Silivri’yi bana mesken yapan polisler gözaltına alınmış diye sevinebilseydim. Keşke 7 yaşındaki bir çocuğun resim defteri, oyuncakları, okul ödevleri arasında ‘suç delili’ arayan polislerin evlerinde de arama yapıldığını duyunca, “İşte adalet” diyebilseydim. Keşke, yüksek tavanlı, 24 saat kameralı o pis nezarethaneye atıp makamına topladığı gazetecilere masasındaki ekrandan beni izleten ahlaksız polis de aynı yerden geçecek diye mutlu olabilseydim. Neden bilmiyorum ama olamıyorum. Bu onların suçlu olması ya da olmaması ile ilgili bir konu değil. Bu benimle ilgili bir durum. Elimde değil, ben bu özgürlük katili polisleri değil, onların eşleri ve çocuklarını düşünüyorum. Onlar benimkine acımadı ama ben acıyorum. Üzgünüm ama onlar gibi acımasız olamıyorum.’

***

Sadece Nedim mi?

Bir de madalyonun öteki yüzü var.

Bakın sahur vakti polis oğlu gözaltına alınan acısı taze annenin Hacer Güzeltaş’ın söyledikleri…

"Rabb'ime şükürler olsun ki ben buralara hırsız anası olarak gelmedim. Sabah namazı kılıyorum ve Allah'a dua ediyorum; 'şükürler olsun ki zalim tarafında değilim ben mazlum tarafındayım' diye. Kelepçe bize şeref verir kin vermez.’

Ne kadar hüzünlü ve anlamlı bir söz…

‘Kelepçe bize şeref verir kin vermez!’

Keşke devlet adına hareket edenler de güçlüyken idrakine varabilse bu sözün…

İş işten geçmeden…

Ne diyor Ahmet Tatar?

‘Çok zulmettiniz. Umarım siz adil hukuktan mahrum kalmazsınız.’

Ne diyor Nedim Şener?

‘Keşke onlar gibi acımasız olabilseydim! Üzgünüm ama onlar gibi acımasız olamıyorum.’