Biz aşağıda çocukluk fotoğrafı bulunanlar

Biz...

Hepimiz, bir gün çocuktuk...

***

Biz...

Hepimiz, bu ülkenin halk mahallelerinde doğduk.

***

Biz...

Hepimiz yoksul veya orta halli ailelerden geldik.

***

Biz...

Hepimiz, bu ülkenin devlet okullarında okuduk...

Şimdi size kendimizi tanıtıyoruz.

BEN KIRIM TATARLARINDAN ETHEM BEY’İN OĞLU ADNAN

Yani Adnan Menderes...

1899’da Aydın’da doğdum.

Amerikan Koleji’nde okudum. Sonra devletimin üniversitesini bitirdim.

Babam Kırım tatarlarından Ethem Bey’dir.

Bu Cumhuriyet beni ülkemin başbakanı yaptı.

BEN SÜLEYMAN DEMİREL HACI YAHYA’NIN OĞLU

Cumhuriyet’in kuruluşundan 1 yıl sonra, 1924’te, Isparta’nın İslamköy’ünde doğdum.

Babam Hacı Yahya Demirel, anam Hacı Ümmühan Demirel’dir.

Devletin köydeki ilkokulunda, devletin orta ve lisesinde, devletin üniversitesinde parasız okudum.

Bu ülke beni başbakan ve cumhurbaşkanı yaptı.

BEN HAFİZE ÖĞRETMENİN OĞLU TURGUT ÖZAL

Cumhuriyet’in kurulmasından 4 yıl sonra, 1927’de Malatya’da doğdum.

Babam banka memuru Mehmet Sıddık Bey’dir.

Annem, Hafize Özal, öğretmendir.

İlk, orta, lise ve üniversite öğrenimimi devletin parasız okullarında okudum.

Bu devlet beni en yüksek memurluklarına getirdi.

Sonra ülkemin başbakanı ve cumhurbaşkanı oldum.

BEN PROF. NECMETTİN ERBAKAN, BİR KADI VEKİLİNİN OĞLUYUM

1926 yılında...

Yani Cumhuriyet’in kuruluşundan 3 yıl sonra Sinop’ta doğdum.

Babam kadı vekili Mehmet Sabri Bey’dir...

Annem Kamer Hanım ev kadınıdır...

İlk, orta, lise ve üniversite...

Bütün eğitimimi devletin parasız okullarında yaptım.

Profesör oldum.

Bu devlet beni ülkemin başbakanlık koltuğuna kadar getirdi.

BEN BÜLENT, RESSAM NAZLI HANIM’IN OĞLU

Cumhuriyet’in kuruluşundan 2 yıl sonra...

1925 yılında İstanbul’da doğdum...

Babam Kürdizade Mustafa Şükrü Bey’in oğlu Fahri Ecevit’tir...

Annem Fatma Nazlı, ressamdır.

Ben liseyi Robert Kolej’de okudum.

Yüksek eğitimimi devletin parasız üniversitesinde okudum.

Bu ülke beni Atatürk’ün ve İsmet İnönü’nün oturduğu koltuğa oturttu.

Sonra ülkemin başbakanı yaptı.

BEN TAPU MEMURUNUN OĞLU TUNCELİLİ KEMAL

Ben Kemal Kılıçdaroğlu, 1948 yılında Tunceli’nin Ballıca köyünde doğdum.

Babam Kamer Kılıçdaroğlu tapu memurudur.

Annem Yemuş Hanım ev kadınıdır.

İlk, orta, lise ve üniversite eğitimimi devletin parasız okullarında yaptım.

Bu ülke beni üst düzey memurluklara, sonra da Atatürk, İnönü ve Ecevit’in oturduğu CHP Genel Başkanlığı koltuğuna oturttu.

BEN DEVLET BAHÇELİ BİR TÜRKMEN AİLESİNDENİM

1948 yılında Osmaniye’nin Bahçeli beldesinde doğdum.

Babam Salih çiftçi ve tüccardır. Bir Türkmen ailesinin çocuğudur.

Annem Samiye ev kadınıdır.

Babam CHP’lidir ve Kurtuluş Savaşı’nın ne olduğunu bilen insandır.

Ben ilkokulu devlet okulunda, ortaokulu kolejde, yüksek eğitimimi devletin parasız okulunda yaptım.

Doktoramı devlet üniversitesinden aldım. Bu ülke beni, önce rahmetli Alparslan Türkeş’in koltuğuna, MHP’nin genel başkanlığına, sonra da başbakan yardımcılığına getirdi.

BEN TORNACININ OĞLU DOÇENT ABDULLAH GÜL

1950 yılında Kayseri’de doğdum.

Babam Ahmet Hamdi Gül torna ustasıdır.

Annem Adeviye Satoğlu ev kadınıdır.

Ben devletin ilk, ortaokul ve liselerinde parasız okudum.

Yükseköğrenimimi devletin üniversitesinde parasız yaptım.

Devletin üniversitelerinde doktor ve doçentlik unvanımı aldım.

Ülkem beni başbakanlık ve cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturttu.

BEN TAYYİP ERDOĞAN KIYI KAPTANININ OĞLU

1954 Yılında İstanbul’un Kasımpaşa semtinde doğdum.

Babam Ahmet Erdoğan, kıyı kaptanıdır.

Annem Tenzile Erdoğan ev kadınıdır.

Simit ve su satarak büyüdüm.

Devletin ilkokulunda, ortaokul ve lisesinde, üniversitesinde parasız okudum.

Bu ülke beni önce İstanbul’un, yani devletimin en büyük şehrinin belediye başkanlığına getirdi.

Oradan başbakanlık koltuğuna ve cumhurbaşkanlığı makamına oturttu.

BİZ YUKARIDA FOTOĞRAFI OLAN  TÜRKİYE CUMHURİYETİ ÇOCUKLARI

- Biz hepimiz bu ülkenin halk mahallelerinde doğduk.

- Biz hepimiz, Türkiye Cumhuriyeti’nin bize sağladığı eşitlikçi ve parasız okullarda okuduk.

- Biz, hepimiz siyasete farklı partilerden girdik.

Ve bugün... Bu 23 Nisan...

Biz hepimiz geldiğimiz yeri biliyoruz...

Ve biz hepimiz gittiğimiz ve gideceğimiz yeri de biliyoruz...

Oturduğumuz koltuklar, devlet ve vatan hizmetinin en yüce koltuklarıdır...

Ve hepimiz bir gün toprak olduğumuzda...

Yani bir gün...

Bileceğiz ki, bu Cumhuriyet’e çok şey borçluyuz...

O yüzden hatırlıyoruz...

Bugün 23 Nisan...

Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı...

Ve hepimiz neşe dolalım...

VE BEN ŞÜKRÜ BEY’LE HAFİZE HANIM’IN OĞLU

VE kendi çapımda ben...

Ertuğrul Özkök... Eski öğretim üyesi, yeni köşe yazarı...

***

1947 yılında İzmir’in Kahramanlar Mahallesi’nde doğdum.

Babam Kırcaali doğumlu Şükrü Özkök, eşini kaybeden annesine ve iki kardeşine bakmak için ilkokul ikinci sınıftan ayrılmıştır.

***

Mezar taşında “Matbaacı” yazar.

***

Annem Kırcaali doğumlu Hafize, ilkokula gidemeyip, okuma-yazmayı kendi öğrenmiş bir ev kadınıdır.

Beş evladını okutmuştur.

***

Ben ilkokulu, ortaokulu, liseyi ve üniversiteyi, devletimin okullarında parasız okudum.

Devletim bana burs vererek Fransa’ya gönderdi ve doktoramı aldım.

Devletin okullarında öğretim üyeliği yaptım, doçent oldum.

Devletimin bana verdiği bu eşitlikçi ve parasız imkânlarla ülkemin en büyük gazetesi Hürriyet’in genel yayın yönetmeni oldum.

Çocukluğumda 23 Nisan bayramlarında, annem beni hep hazırladı.

Siyah önlüğüm, beyaz yakam ve kısa pantolonumla hep gururla yürüdüm.

***

Ve hep hatırladım, hiç unutmadım.

Bu Cumhuriyet sayesinde rahmetli babamın üzerinde “Matbaacı” yazan mezarının başında ve şu anda kız kardeşim Serpil’in yanında mutlu bir hayatı yaşayan annemin karşısında şunu söyleyebildim.

“Babacığım. Anneciğim... Size söz verdim.. Okudum...”

***

Hepsi de sizin ve bu güzel Cumhuriyet’in hiçbirimizden esirgemediği imkânları sayesinde...

***

23 Nisan Bayramımız hepimize kutlu olsun...

NOT: Bu yazıyı, Seyhan Belediyesi’nin referandum öncesi gazetelere verdiği ilandan esinlenerek yazdım.

ÇOCUKLAR SÜNGERLERİ ALIP O DUVARLARI TEMİZLEDİLER

DÜNYANIN en gözde şirketi Apple’ın CEO’su Tim Cook geçen cuma akşamüzeri bir tweet attı.

Aynen şöyleydi:

“Türkiye Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı genç yeteneklerin çektiği müthiş fotoğraflarla kutluyoruz.”

***

-Apple bayram için çocukların eline iPone telefonları verdi.

Onlar dünyayı gördükleri gibi çektiler.

Ve cuma gününden beri, büyük şehirlerdeki o bitmez tükenmez evet ve hayır kelimelerinin yazıldığı duvarlarda şimdi çocukların çektikleri harika fotoğraflar var.

***

Çocukların akıllarına en çok “Arkadaşım Eşek” şarkısı gelmiş.

Sanki çocuklar ellerine süngerleri alıp bizi bölen o siyasi sloganları silip, yerine eşek resimleri, zürafa, kedi, köpek resimleri koymuşlar.

Bugün 23 Nisan...

Ve şehirlerimizin duvarlarında büyük bir çocuk ihtilali yaşanıyor...

***

Ben de size YouTube’da 16 milyon kere görüntülenmiş harika bir “Arkadaşım Eşek” klibini yolluyorum...

YAŞASIN BİNLERCE SÜNGER BOB

Teşekkürler Tim Cook...

Apple’ı en üst düzeyinden 23 Nisan’ı hatırlayıp, bütün dünyaya hatırlattığınız için...

Bu olağanüstü bayramı sadece Türk çocuklarının değil, bütün dünya çocuklarının bayramı haline getirdiğiniz için.

***

Teşekkürler çocuklar... Teşekkürler binlerce “Sünger Bob”...

Ellerinize süngerleri alıp, gündelik siyasetin hoyratlığını duvarlarımızdan ve ruhumuzdan sildiğiniz için...

Teşekkürler Kukuli... Bu harika klibi yaptığınız için.

***

Ve teşekkürler Barış Manço...

Nur içinde yat... Bu harikulade şarkıyı yazıp bütün çocuklara emanet ettiğin için...

ABBA’YI HATIRLATAN HARİKA BİR ŞARKI 

Texas: “Let’s Work It Out”. Bu hafta çıktı. Abba’nın harika yıllarını hatırlatan bir şarkı. Dünden beri durmadan dinliyorum. Bana çok iyi geldi.

SON 24 SAATTE BUNLAR OLDU