Paylaş
Haydarabad’ın yüzde 60’ını Müslüman nüfus oluşturuyor.
“Hindular mı daha zengin, Müslümanlar mı” diye soruyorum.
“İkisi de zenginleşiyor” diyor.
Ama arkasından ekliyor:
“Hindular çok çok daha zengin.”
Peki, şehirde Hindularla Müslümanlar arasında bir gerginlik var mı?
“Eskiden vardı ama artık yok” diyor.
Ancak Müslümanlar iş bulmakta zorlanıyormuş.
Hindular Müslümanlara iş vermek istemiyormuş.
Bunun özellikle geçen yıl Mumbai’de bir otele yapılan terörist saldırıdan sonra daha da arttığını söylüyor.
Mumbai’deki terörist saldırıyı Pakistan’dan gelen Müslüman asıllı teröristler gerçekleştirmişti.
Bu saldırı Hindistan’da bir tür “11 Eylül” sendromu yaratmış.
Sohbet ettiğim genç şoför, “Bu saldırıya bizler de çok büyük tepki gösterdik” diyor.
Olay sırasında televizyonlardaki canlı yayında kendilerini şoke eden bir şey seyretmişler.
Teröristlerden biri “Müslümanları öldürmeyin. Hinduları ve Hıristiyan yabancıları öldürün” diye bağırıyormuş.
“Böyle insanlık dışı bir şey olabilir mi” diyor.
Bu sahne Haydarabad’daki Müslümanları da çok derinden sarsmış.
O nedenle olay sırasında öldürülen teröristlerin Müslüman mezarlığına gömülmesine bile cemaat izin vermemiş.
Ben orada bulunduğum sırada “Kasap” adlı teröristin yargılanmasına devam ediliyordu.
Genç şoför, “Bizim dinimiz çok iyi bir din ama bütün dünya bu teröristler yüzünden kötü tanıyor” diyor.
Şehirde ne kadar cami var bilmiyorum.
Ama benim dolaştığım yerlerde çok az cami gördüm.
Hindu tapınağı da fazla değildi.
Bu arada bana hiç işitmediğim bir şeyi söylüyor.
Haydarabad’daki Hindular, Müslüman Hintlilere “Türkoğlu” derlermiş.
Tabii yumuşak “G”’yi telaffuz edemediği için “Turkoglu” diyor.
Bir süre Suudi Arabistan’da işçi olarak çalışmış.
Bir Türk inşaat şirketinde iş bulmuş.
Türk alfabesindeki noktaları orada öğrenmiş.
“Türkler çok iyi insanlardı” diyor.
Konu buraya gelince ben de Hindistan’la ilgili en büyük bilgimi açıklıyorum.
“Avare” filmi.
Büyük bir şaşkınlık geçiriyor.
Arkasından “Raj Kapoor” ve “Nergis”in ismini telaffuz ediyorum.
Şaşkınlığı daha da büyüyor.
Ama asıl bomba en sonda geliyor.
Avare filminin şarkısını Hintçe söylemeye başlıyorum.
“Avara mu nan nanaa.”
“Yakırı dişmanu asmanda karamuuuu...”
Bir anda direksiyonu bırakıyor ve sevinçle çığlık atıyor.
“Oh my god...”
“Aman Allahım, Avara’yı biliyorsunuz.”
Dünyanın bütün ülkelerinde aynı şey.
Hiç beklemediğiniz bir insandan ülkenize ait bir şeyi işittiğiniz zaman seviniyorsunuz.
Ben de seviniyorum.
Hintli taksi şoförü de...
Raj Kapoor sülalesi Hint sinema ve televizyon dünyasının en önemli hanedanı.
Otelde, havaalanında okuduğum bütün sinema dergilerinde en az 30 kere “Kapoor” soyadına rastladım.
Adı, Hindistan’da hâlâ efsane olarak devam ediyor.
Şehri gezip otele döndüğümüzde büyük bir sıcaklıkla elimi sıkıyor.
Ayrılırken, hâlâ kendi kendine konuşuyordu.
“Oh my god...”
“Avara’yı ve Raj Kapoor’u biliyor...”
Paylaş