At Babacan’ı, getir ‘jöleli’yi bakalım

İktidar kanadı, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun, AKP’nin aday belirleme odasına bıraktığı saatli bombanın tiktaklarını işitmeye başlamıştır.

* * *

Harika bir adımdı Kılıçdaroğlu’nun yaptğı.
Sen Kemal Derviş’le yemek ye, konuştuğunun zabıtlarını tut.
Sonra CHP’nin internet sitesine koy.
Ne diyor Derviş:
“Milletvekili olmam ama dışardan çağırıp gel derlerse varım...”

* * *

Arkadaş, baktın mı hiç kimdir bunu diyen adam.
-Lamı cimi yok... 2001 yılında dibe düşen Türkiye ekonomisini harika bir planla kurtaran adamdır...
-Lamı cimi yok... Düzgün adamdır, dürüst adamdır.
Bagajında ne ayakkabı kutusu, ne elbise askısı, ne de sıfırlanamayan sıfırları bol rakamları vardır.
-Lamı cimi yok... Uluslararası adamdır. Türkiye’nin Ortadoğu’da düştüğü yalnızlığın şerefli olmadığını bilen adamdır.
-Zenginler kulübünde çalışmıştır, zenginin cibiliyetini bilir.
Dünya Bankası, IMF nedir dibine kadar tanır.
Uluslararası finans çevrelerinin en az Ali Babacan kadar güvendiği insandır.
-Garibanlar kulübünde çalışmıştır, garibanın halini çok iyi bilir.
Birleşmiş Milletler’in gariban uluslara yardımlarını düzenleyen bölümünün başında yoksullar için çalışan adamdır.

* * *

Yani AKP’ye diyeceğim şudur.
Arkadaş bak CHP’de Kemal Derviş bombasının tiktakları duyuluyor.
MHP desen, Durmuş Yılmaz gibi dürüst, başarılı, muhafazakâr herkesin güvendiği iktisatçısı ile kapıda...
Hadi bakalım şimdi Ali Babacan’ı harcayıp yerine telekinezi uzmanı ‘Jöleli’yi getirin.

* * *

AKP’li arkadaş sana tavsiyem.
Sen en iyisimi şu üç dönem dalaveresinden vazgeç.

Sisi’yle omuz omuza Yemen’i kurtarmaya

ATASÖZÜMÜZ diyor ki, “Büyük lokma ye, büyük laf etme...”
Haksız mı atamız.
Ne diyorduk dün Mısır Cumhurbaşkanı Sisi için...
“Diktatör” diyorduk, “Darbeci” diyorduk... “Katil” diyorduk...
“Masasına oturmayız” diyorduk...

* * *

Hatırlayın seçim meydanlarındaki o başparmak aşağıda, dört parmak yukarıda Rabia işaretlerini...
Neydi o parmaklardaki azim, kararlılık, heyecan ve kibir...

* * *

Gezi’de öldürülmüş her bir çocuğumuzdan esirgediğimiz iki damla gözyaşını, iki-üç şefkatli kelimeyi, biriktirip biriktirip de kovalarla Kahire’de ölen çocuklara döktüğümüz günleri hatırlayın...

* * *

Ne günlerdi değil mi o günler...
Burnumuzdan aldırmadığımız kılların kara ormanlara dönüştüğü, “Ortadoğu’nun ağabeyi biziz, bu mahalle bizden sorulur” afraların seçim meydanlarını inim inim inlettiği o sahneleri getirin gözünüzün önüne...
Aradaki koskoca Cumhuriyet’i silip güya Yeni Türkiye’nin temellerini attığımız muazzam günler...
Kendi kendimizi, Ortadoğu’nun en ağır ağabeyi, Orta Şark’ın yeni Polat Alemdar’ı ilan etmiştik...
Hatırladınız değil mi...

* * *

Maziyi bırak, bir de bugüne bak...
-Suudi Arabistan, Mısır, Fas, Kuveyt, Ürdün uçakları Yemen’deki Husi mevzilerini bombalıyor.
Biz de Sisi’yle kol kola mı desem, koltuğunun altında mı desem,
kenardan kenardan destekliyoruz.
-İran askeri Musul’u IŞİD’in elinden kurtarmak için savaşıyor.
-Bütün dünya medyasında, Musul’u kurtarmak için ordularının başında savaşan İranlı generallerle ve Kobani’yi kafa kesen İslamcılardan kurtarmak için cepheye koşan Kürt kadın savaşçıların menkıbeleriyle dolu.

* * *

Onlar büyüdükçe biz küçülüyoruz.

* * *

-Ürdün, pilotunu canlı canlı yakan IŞİD’e karşı tek vücut ayağa kalkmış.
-Esad her geçen gün bir başka ülkeyi daha yanına alıyor...
Biz de sığındığımız üç metrekare “Şerefli yalnızlık siperinde”, Süleyman Şah’ın sandukasını kurtardık diye Çanakkale destanları yazmakla iştigal ediyoruz...
Öylesine de beceriksizleştik ki, o harekâtı bile “Eşme ruhu”yla fifty fifty paylaşmak zorunda bırakılıyoruz.

* * *

Buyurun tablo yukarıda...
Sizce Ortadoğu’nun ağabeyi kim...
Kimden sorulur bu mahallenin namusu...
On yedinci dünya ekonomisinden 19’unculuğa terfi etmiş Yeni Türkiye’den mi...

* * *

Ha ha haaaaa...