Yılmaz Özdil sahnede

Ne zaman sahnede değildi ki!
Hürriyet’te yazmaya başladığı günden beri, her gün biraz daha yaygınlaşan ünüyle, basının “kendine özgü” yazarı olmuştu Yılmaz Özdil.
Türkiye’nin çelişkili gerçeklerini yakalayıp kurcalamakta herhalde üstüne yok!
Sözcüklerle ustaca oynayıp siyasetin oyuncularını kendi köşesinde oynatmakta sanki.
Ve sonunda Yılmaz Özdil’i o köşeden çekip sahneye indirivermişler.

* * *

“İsim Şehir Hayvan”, Yılmaz Özdil’in köşe yazılarını topladığı ilk kitabının adı. Artık bir “tiyatro oyunu” adı oldu.
Gazetenin köşe yazılarından derlenip de, -tiyatronun bir edebiyat ürünü olduğu varsayılıyorsa- oyun yazılır mı? Yazılmışsa, “tiyatro külliyatı” içinde yerini alır mı?
“İsim Şehir Hayvan”ı köşesinden çıkarıp sahneye indirenler, bu sorulara “hayır” diyecektir kuşkusuz. Hele işin başında evrensel tiyatro kültürü derin Gencay Gürün gibi bir kişi varsa.
Öyleyse ne?
Yanıt basit: Tiyatro, insan kalabalıklarına ulaşmanın en güçlü aracı, aracısı.
Toplumsal aksaklıkları toplumu bilinçlendirme adına insanın yüzüne vurmak isteyenler, tiyatronun seyirciyi sarıp sarmalayan bu gücünü kullana gelmişler.
Türk seyirlik oyunlarının geleneğini oluşturan Meddah, Karagöz ve Ortaoyunu’nun varlığı ile yokluğu bu yüzden değil mi?
Ve onların çağdaş yansıması da, adına “Kabare Tiyatrosu” deyip, Turan Selçuk’un dizi karikatür kahramanı “Abdülcanbaz”ın ya da “İsim Şehir Hayvan”ı ile Yılmaz Özdil’in tiyatro sahnesine inişi olur.
Yıllar önce, çağdaş Türk Edebiyatı’nın temel taşlarından Haldun Taner’in oyunlarını yazıp kurguladığı Metin Akpınar ile Zeki Alasya’nın sürüklediği o “Kabare Tiyatrosu” unutulabilir mi!

* * *

Belleklerin bir köşesine sinip siliniveren olayları sözleri kendi köşesine getirip, mizah – hiciv – taşlama adına ne varsa, ülkenin çelişkili gerçeklerini dile getirmekte usta bir gazeteci olsa da, HÜRRİYET okurlarının ya da internete girip de okuyanların yazarıydı Yılmaz Özdil.
Oyuna geldi ya şimdi Yılmaz Özdil, ne güzel, “İsim Şehir Hayvan” perde aça aça dolaştıkça Türkiye’de, daha nice insanın gözleri de açıla ola!