×
Ata’ya geldi de mektuplar
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
“Ata’ya Mektuplar”, Konak Belediye Başkanlığı’nın açtığı yarışmaydı, anımsıyacaksınız. Okula daha yeni başlayanlardan yaşını başını almışlara kadar uzanan geniş bir yelpazeye yayılarak bir milyona yakın mektupla seslenmişler Ata’ya.
Mustafa Kemal Atatürk’e bir mektupla seslenenler neler söyleyecekti acaba? Seçici Kurul’daydım ya, değerlendirebilmemiz için mektupları okuyacaktık, merakla beklediğim bu sorunun da yanıtını bulacaktım.
Yüz bini aşkın mektubu bir ön kurul elemiş; topluca 100 kadar mektup Seçici Kurul’un değerlendirmesine sunulmuştu. Bu arada elenen nice mektupta neler vardı acaba!
DUYGU VE DÜŞÜNCE
Küçükten büyüğe doğru giderken Atatürk üzerine yazılanlar, doğal olarak, duygudan düşünceye doğru gidiyor. Bir yarışma söz konusu olunca duyguyu da, düşünceyi de sözcüklere dökmek önem kazanıyor kuşkusuz.
Bir gerçeği açıklıkla saptıyabildik mektupları okudukça. Küçükler duygularını özgün yaklaşımlarıyla anlatırken ne denli ustaysa, yetişkinler düşünceye yöneldikçe o denli acemileşiyor, kalıp görüşleri aktarmaktan öteye geçemiyor. Yetişkinlerin gönderdiği mektuplar arasında değerlendirmeye alınacak çarpıcı bir mektup bulunamaması, bu acı gerçeği yansıtmakta.
Yine de, son yıllarda Atatürk’ün bağımsızlık ve çağdaşlık inancına ters düşen nice olayla karşılaştıkları için ve toplum yaşayışındaki temel yönelişi batıdan doğuya çevirme olgusunda gizlenmiş tehlikeleri vurgulamaya öncelik verdikleri için yetişkinler, yakınmalarla dolu mektuplar yazmaktan kendilerini alamamış olabilirler miydi acaba? Ölümünden 72 yıl sonra bile Atatürk’e bir “kurtarıcı” olarak sarılmak zorunda bırakılmanın acı gerçeği ağır basınca, bu gerçeği içine sindiremeyip haykırmak isteyen yetişkinler neredeyse birbirlerinden ayırt edilmeyen mektuplar yazmış olmalı.
İLK YIL DENEYİMİ
Ne olursa olsun, umurlandırıcı olan, Atatürk sevgisini okul çağındaki çocukların bütün duru, dokunulmamış, saptırılmamış duygulanmalarla dile getirişleri. Hele okul öncesi çocukların, yarışma sınıflandırması içinde olmadığı halde, çizdikleri resimciklerle Atatürk’e “mektup” göndermek için gösterdikleri çoşku, yarışmanın en değerli sonucu olmalı.
Konak Belediye Başkanlığı’nın açtığı yarışmanın ilk yılda edinilen deneyimlerle ilerki yıllarda sürdürülmesi beklenir. Herhalde ilk elde yapılacak “iyileştirme”, ilk eleme aşamasında binlerce mektup arasında bocalamadan daha özenli bir duyarlık göstermek olacaktır.
Şu ya da bu. Mustafa Kemal Atatürk’e açılan her yola bir sözcükle de olsa bağlanmak, ne güzeldir!
Yüz bini aşkın mektubu bir ön kurul elemiş; topluca 100 kadar mektup Seçici Kurul’un değerlendirmesine sunulmuştu. Bu arada elenen nice mektupta neler vardı acaba!
DUYGU VE DÜŞÜNCE
Küçükten büyüğe doğru giderken Atatürk üzerine yazılanlar, doğal olarak, duygudan düşünceye doğru gidiyor. Bir yarışma söz konusu olunca duyguyu da, düşünceyi de sözcüklere dökmek önem kazanıyor kuşkusuz.
Bir gerçeği açıklıkla saptıyabildik mektupları okudukça. Küçükler duygularını özgün yaklaşımlarıyla anlatırken ne denli ustaysa, yetişkinler düşünceye yöneldikçe o denli acemileşiyor, kalıp görüşleri aktarmaktan öteye geçemiyor. Yetişkinlerin gönderdiği mektuplar arasında değerlendirmeye alınacak çarpıcı bir mektup bulunamaması, bu acı gerçeği yansıtmakta.
Yine de, son yıllarda Atatürk’ün bağımsızlık ve çağdaşlık inancına ters düşen nice olayla karşılaştıkları için ve toplum yaşayışındaki temel yönelişi batıdan doğuya çevirme olgusunda gizlenmiş tehlikeleri vurgulamaya öncelik verdikleri için yetişkinler, yakınmalarla dolu mektuplar yazmaktan kendilerini alamamış olabilirler miydi acaba? Ölümünden 72 yıl sonra bile Atatürk’e bir “kurtarıcı” olarak sarılmak zorunda bırakılmanın acı gerçeği ağır basınca, bu gerçeği içine sindiremeyip haykırmak isteyen yetişkinler neredeyse birbirlerinden ayırt edilmeyen mektuplar yazmış olmalı.
İLK YIL DENEYİMİ
Ne olursa olsun, umurlandırıcı olan, Atatürk sevgisini okul çağındaki çocukların bütün duru, dokunulmamış, saptırılmamış duygulanmalarla dile getirişleri. Hele okul öncesi çocukların, yarışma sınıflandırması içinde olmadığı halde, çizdikleri resimciklerle Atatürk’e “mektup” göndermek için gösterdikleri çoşku, yarışmanın en değerli sonucu olmalı.
Konak Belediye Başkanlığı’nın açtığı yarışmanın ilk yılda edinilen deneyimlerle ilerki yıllarda sürdürülmesi beklenir. Herhalde ilk elde yapılacak “iyileştirme”, ilk eleme aşamasında binlerce mektup arasında bocalamadan daha özenli bir duyarlık göstermek olacaktır.
Şu ya da bu. Mustafa Kemal Atatürk’e açılan her yola bir sözcükle de olsa bağlanmak, ne güzeldir!
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
