Bebeğiz büyüyeceğiz

Orta saha ve forvette kopukluklar var. Şöyle gözü kapalı top atıp, oyun kuramıyoruz. Tek tek isimler çıkıyor ortaya; Emre var, Yıldıray var. Hepsi iyi niyetliler. Ama, bu takım rakipten biraz direnç görürse ne olur, iş zor. Şansımızın hep yaver gitmesi lazım, dün geceki gibi.

Başlar başlamaz iki tane gol rakibimizi şoke etti ama, o şoktan biz daha fazla etkilendik, şaşırdık.

Az önce şans dedik, atarken yanımızdaydı, yiyecekken de yanımızda oldu. Rüştü, ikinci yarı iki tane boş topa çıktı -ki o toplara amatör kaleci çıkmaz- gol olmadı. Yine ikinci devre rakibin bir topu direkten döndü, bir de net penaltıları verilmedi. Yıldıray-Necati ikilisi anlaşamadılar. Necati Ateş belki çok çalıştı ama, beraber oynamadıkları için, takım arkadaşlarıyla, Galatasaray’daki gibi ahenkli değildi.

Arnavutluk takımı bize göre daha kontrollü oynadı. Daha bir takım hüviyetindeydiler. Ama onlarda bir Emre, bir Yıldıray yoktu. Çok kısa boylu oyunculardan kuruluyuz. Özellikle hücumda hava topundan nasıl gol yaparız meçhul. Çünkü, futbolda topu yere indirerek oynamak güzel bir olay, tamam da... Bazen rakibi delemezsen yüklenip yıkacaksın. O zaman da uzun boylu oyunculara sahip olman lazım.

Bir şey oynamadık

Dün gece Arnavutluk’u geçtik. Ama herkes, oynayacağımız Gürcistan maçından şüpheli. Yani, bu Milli Takım çıkar çatır çatır Gürcistan’ı yener, diyemiyoruz. Ancak, çok yeni bir takım olduğu gerçeğini de kabul etmek lazım. Futbolda eskiyle yaşanmıyor. Çok fazla bir şey oynamadık ama, maçı kazandık.

Yalnız bir şeyi unutmayalım; biz Dünya üçüncüsü olurken de çok fazla bir şey oynamadık. Bir Avrupalı ile karşılaşmadık, bir tek Senegal maçında biraz kımıldadık. Yani, bizim Milli Takım Gürcistan maçında tekmeye kafayı sokacak, mücadele edecek, koşacak, şans da yanında olursa galip gelecek. Öyle teknik ve taktik olarak çok üst düzey bir takıma sahip değiliz. Daha bebeğiz, biraz büyüyeceğiz.