Ayrı oynasınlar

Trabzonspor’un yabancıları ise o ayarda değil. O zaman şöyle bir benzetme daha yapalım. Beşiktaşlı oyuncular, maçın neticesini değiştirebilecek kapasitedeler. Trabzon’dakiler öyle mi? Hayır.
Quaresma, isim olarak belki de sahadakilerin en tepesindeki adam. Ama 3 pozisyona girdi. Arkadaşlarına topu verse gol olur. O hala topla kendini tatmin etme çabasında. Derler ki, “Bu tip futbolcular, rahat oynayacaklar. Fazla karışamazsınız.” O zaman bir kural koyun, bir top da onlara verin. Onlar ayrı oynasınlar.
Şimdi iki takım arasında futbolcu kalite farkını tartıştık. Peki dönelim, Beşiktaş’ın içindeki farka bakalım. Orada da, siyah beyaz kadar fark var. Birileri farklı şeyler yapıyor, diğerleri daha farklı.
Ama bakın, bunların hiçbirisinin futbolda yeri yok. Takım olabiliyor musunuz? 11 kişi, tek bir beyindenmiş gibi düşünebiliyor musunuz? Eğer düşünürseniz, takım oluyorsunuz. Peki, şimdi size soruyorum. Dün sahada hayali olarak bırakın iki beyni, bir beyin var mıydı? Bence yoktu. İnanılmaz top kayıpları, büyük hatalar, bunlara rağmen atılamayan goller, kısır bir maç. Bir tek Halil, girdiği pozisyonda gerekeni yaptı, o da gol oldu. Halil demişken aklıma geldi. Dün gece yerinde oynadı. İyi şeyler yapmaya çalıştı.

Eskisi gibi mi?

Volkan Şen, sahadan çıkarken tepki gösteriyor, oyundan alınmasına. Bir futbolcu gol kaçırır tamam ama. Volkan kendine şöyle bir sorsun, eski Volkan mı?
Kadınlarla çocuklar tribünü doldurunca çıkan ses ve gürültü, vuvuzeladan daha fazla oluyor. Bence dün gece, “En iyi olan şey neydi?” derseniz, sahanın zeminini çok beğendim.

55:Bu dakikada Fernandes’in topu direkten döndü. Bu gol olsa sonuç farklı olabilirdi.