Gözler kalbin aynasıdır

İşte bu cümle maçın özetidir.
GÖZ demişken; Baroni, O yardımcı (!) hakemin gözlerinin içine bakarak soruyor; neden kırmızı kart? O yardımcı (!) hakem nedense Baroni’nin gözlerine bakamıyor...
Havadan sudan bahsedecek olursak;
Fenerbahçe uzun zamandır bir deplasman maçına böylesine iştahlı çıkmamıştı. Bu iştah ve baskı, pozisyonları da beraberinde getirdi. Fakat hem Ivesa’nın performansı hem de Fenerbahçeli oyuncuların basiretsizliği gol olmasını engelledi. Golü saymazsak (zaten normal kurallar içinde sayılmaz) ilk yarıda Elazığspor’un tek pozisyonu var onu da Volkan Demirel inanılmaz bir refleksle çıkardı... İlk yarının sonunda gelen o malum gol ise kimileri tarafından çok tartışılır ama ben tartışmam bile... Oyuncu topu alenen koluyla aldı (!)
İkinci yarıda ise sahada rahatlamış ve iyi oynayan bir Elazığ vardı. Hakkını vermeliyiz...

BU MAÇA ÖZEL KURALLAR

Gole koşan Alper Potuk’u düşürmek faul değil...!
Topu kolla alıp (bakın elle demiyorum) kontra ataktan gol atmak serbest...!
Emenike’yi ceza sahasında belinden çekip düşürmek serbest...!
Baroni’ye çift dalmak serbest (!), bacaklarına sarılan oyuncudan kurtulmak, oyuna devam etmek istemek kırmızı kart (!)

TOP 5

Yardımcı hakemler de gerçekten yardımcı (!) oldu, Hüseyin Göçek yüzünün akıyla görevini yaptı (!)
Suçlu bir çocuk gibi Baroni’nin gözlerine bakamayan O yardımcı hakem.
İki net gol vuruşunu, inanılmaz çıkaran Volkan Demirel.
Topal’ın hayat öpücüğü gibi, rahatlatan golü.
Elazığ’da da takımlarını yalnız bırakmayan büyük Fenerbahçe taraftarı.