Prokofyev ile Ravel’i dinleyeceğiz

İcra edilecek besteler:

- Rus besteci Sergey Prokofyev’in ‘Romeo Jüliet’i

- Fransız besteci Maurice Ravel’in ‘Şehrazat’ı

‘Bir Masal Gecesi’ konserinin amacı, dinleyenleri içinde bulundukları mekândan ve zamandan koparıp gizemli dünyalara doğru yolculuğa çıkarmak. Konser, özel konser alanlarından Wardbühne’de yapılacak.

Konserin başında şef Antonio Pirolli ile müzik yazarı Vefa Çiftçioğlu orkestra ve besteciler üzerine konuşacaklar.

‘Bir Masal Gecesi’nde Berlin Filarmoni Orkestrası ve şef Tugan Sokhiev, bir müzikal hikâye anlatıcısı kimliğine bürünüyor.

Gece, Sergey Prokofyev’in ‘Teğmen Kije’ süiti ile başlıyor.

Maurice Ravel’den ‘Şehrazat’ ile otantik bir yolculuğa uzanıyor ve yine Prokofyev’in tanınmış bale müziği ‘Romeo ve Jüliet’ ile dinleyenleri en ünlü aşk hikâyelerine götürüyor. Orkestra Marianne Crebassa’ya (mezzo–soprano) eşlik ediyor.

‘ŞARK BÜLBÜLÜ’ CELAL GÜZELSES

İLK gençliğimde 78’li kayıtlardan dinlediğim, ses hafızamdaki yeri değişmeyen bir isim Celal Güzelses. TRT’nin Arşiv Serisi’nde çıkan ‘Celal Güzelses (1952 – 1953) Ankara Radyosu Kayıtları’nı dinliyorum.

Anlamını, etkisini yitiren iki ifadeyi lüzumlu lüzumsuz çok kullanıyoruz.

‘Diva’ ve ‘Yaşayan Efsane’.

Benim için Güzelses bir efsane. Diyarbakır ziyaretlerimde onun türküleri adeta kulaklarımda fısıldıyordu.

Sanatçı, 1899 yılında Diyarbakır’da doğdu. Babası Derviş Halil, annesi Lütfiye Hanım’dır.

İstanbul’da, oradaki kayıtlardan birini tesadüfen dinleyen dönemin Bayındırlık Bakanı Feyzi Pirinççioğlu, Celal Bey’i İstanbul’a davet eder, gelince Atatürk’ün yanına getirir. Atatürk, daha önce 2. Ordu Müfettişliği görevinde iken Celal Bey’i dinlemiştir. Atatürk, ondan şark gazeli ve İstanbul gazeli okumasını ister. Orada bulunanların oyuyla ona, ‘Şark Bülbülü’ unvanı verilir. Celal Bey İstanbul’da kalmaz, Diyarbakır’a döner. İstanbul’a gelip gider.

Şanlıurfa, Sivas, Malatya ve Elazığ illerinde plakları adeta kapışılır.

Dicle Talebe Yurdu yararına yaptığı Ankara Konseri son konseri olur.

Konserden sonra üşütür.

1959 yılında, 1 Şubat’ı 2 Şubat’a bağlayan gece evinde aramızdan ayrılır.

Naaşı Ulu Cami’den eller üzerinde ilahi ve tekbirlerle Şeyh Zeki Efendi’nin metfun bulunduğu Mardinkapı Mezarlığı’ndaki kabrinin alt kısmına vasiyeti üzerine defnedilir. (Hayri Yoldaş’ın yazısından alındı.)

1940’lı yıllarda Diyarbakır Musiki Cemiyeti’ndeki sanatçıları, sazlarını özellikle yazdım, türkü söyleyenlere böyle bir grup eşlik ederdi. İstanbul gazinolarında da türkü söyleyen sanatçılara böyle bir ekip çalardı.

Garabet Bube Menekşe (Darbuka) – Edip Gürmeriç (Klarnet) – Berber Hasan (Kanun) – Celal Güzelses (Tef) – Urfalı Mustafa (Cümbüş) – Hayik Aşçı (Keman) – Selâhattin Mazlumoğlu (Keman) – Aziz Gül (Keman).

Hangi türküleri dinleyeceksiniz:

- 1. Ağlama Yar Ağlama

- 2. Bir Ceket İsterem Kolu Dar Ola

- 3. Ayrıldım Gülüm Senden

- 4. Dağlar Dağımdır Benim

- 5. Fincanın Etrafı Yeşil

- 6. Evlerinin Direği

- 7. Kalemi Kaşta Koydun

- 8. Odasına Vardım Olur mu Böyle

- 9. Esti Baharın Nesimi

-  10. Nare Esvap Yıkıyor

- 11. Diyarbakır Dört Köşe

- 12. Karanfil Eken Bilir

- 13. Mardin Kapı Şen Olur

DOĞU İLE BATI ARASINDA ZEVK SÖRFÜ YAPMAK

CELAL Güzelses’i dinlerken 1940’lardaki bölgesel repertuvarı, icra tarzını, eşlik eden sazları yazdım. Bugün türkü icralarında eşlik eden sazları onlarla karşılaştırdım. Eski dönemin sahnedeki türkü sanatçılarını bir anımsamak istedim.

- Zehra Bilir

- Muzaffer Akgün

- Hacer Buluş

- Şemsi Yastıman

- Bayram Aracı.

Bütün halk müziği sanatçıları Türk müziği ast solistinden önce çıkarlardı.

Radyo sanatçıları ise farklı adlardı. Ankara Radyosu’ndan yetişmişlerdi. Radyolarda izahlı türkü programları yapılırdı. Dinlediğim programlardan biri Mesut Cemil ile Neriman Altındağ Tüfekçi’nin hazırladıklarıydı.

Bugün hem Batı müziğinin seçkin eserlerinin iyi icralarını dinleyin hem de türkülerin dünyasında bir Anadolu gezisine çıkın.

Türkiye’de yaşamak ‘Doğu ile Batı arasında zevk sörfüne çıkmak’tır.