Müzik hayatın gıdasıdır

Yemek yerken hafif bir müziğin yemeğe eşlik etmesi, lezzeti daha arttırır. Masadaki konuşmaları önlemeyen ama ezgileri de bize ulaştıran bir müzik.

Sofrayı şölene çevirir.

Çocukluğumda gittiğim lokantalarda ya bir piyanist, ya bir kemen-piyano ikilisi ya da bir üçlü bulunurdu. Eski Park Otel’in yemek salonu böyleydi örneğin.
Yemek yerken müzik dinlemekten bir adım ileriye gidip müzisyenlerin mutfaktaki maharetini merak edenlerdenimdir. Mesela hangi yemekleri severler, hatta hangi yemekleri yapmakta ustadırlar?

Andante dergisinin dosyasının başlığı “Müzik ruhun da gıdasıdır midenin de.”(*)

Hiç kuşkusuz, yemek ve müzik dendiğinde akla gelen ilk isim Gioachino Rossini’dir.

Dosyada yer alan Ahu Ünalp’in “Classical Cooks” -A Gastrohistory of Western- kitabı yazarı Ira Braus’la konuşmasından ilgi çekici bilgiler edinebilirsiniz. Braus’un anlattığına göre, şef Ertan Sayar’ın davetiyle bir konferans vermiş, Sayar konferansın ardından Debussy ve Ravel’in sevdiği yemekleri pişirip dinleyicilere ikram etmiş, yemek aracılığıyla müzikal farklılıklarını anlatmış.

Serhan Yedig, Cem Mansur ve Gülfam Göknar’la konuşmuş. Göknar’ın “Müzik ve Yemek” kitabı üzerine daha önce de yazmıştım.

Dosyanın en hoş bölümünü sorarsanız, Müzisyen Tarifleri başlığını taşıyor.

Asena Akan, Burcu Karadağ, Cenk Karaferya, Dilara Sakpınar, Fakih Kademoğlu, Pervin Çakar, Peter Jablonski, Uraz Kıvaner tarif veren müzisyenler.
Tarifleri uygulamalısınız. İlgi çekici yanı, bu yemekleri yerken nasıl bir müzik dinleyeceksiniz. Tarifleri verenler “Tavsiye edilen müzik” bölümünde müzik de önermişler.

TÜRKLER NASIL BESLENİYORDU

YEMEK VE KÜLTÜR** dergisinin her sayısını okurum. Çünkü dünle bugün arasındaki gelgitleri, etkileşimi bilimsel bir anlayışla okurlarına sunar.

Bir ülke hiç kuşkusuz, beslenme biçiminin tarihini merak etmelidir. Çünkü okuyanlar, oradan bugüne dair bilgiler edinir ve yararlı, sağlıklı olanlarını da uygular.

Günay Kut’un Türklerde beslenme biçimi: dünü-bugünü yazısı, bugün de bazı yemekleri yapabileceğimizi gösteriyor. Yazısının ilk cümlesi yemek kültürünün bir süreklilik sunduğunu ve önemli birer belge olduğunu gösteriyor: “Türklerde beslenme biçimini tespit edebilmek için önce geçmişteki beslenme biçimine değinerek bugünü değerlendirmeye çalışacağız.”

İkram sıralaması nasıldır?

Önce çorba, çorbadan sonra et etli yemekler (yemek kitaplarında pilav ve hoşaf faslı arka arkaya gelir) ve arkadan tatlı gelir.

Turgut Kut’un Tarihte Safran yazısından sonra, Musa Dağdeviren’in Unutulmuş hal yemeklerinden yedi tarif mutfağınızı zenginleştirir.

Usta hangi yemeklerin tarifini veriyor: Borani, ciğer taplama, hibeş, sütlü keşkek, eşek bakla peyvazı, mataz, ceviz (koz) şerbeti.

Bu sayıdaki diğer önemli yazarlar ve yazıları: Enis Batur - Paris’te yemek ve tarih iç içe ve Murathan Mungan - Tatlar renkler kokular.

***

LEZZET dünyası, zevkimizi de zekâmızı da geliştirir.

(*) Andante, 2016.

(**) Yemek ve Kültür, Çiya Yayınları, Üç Aylık Dergi, Yaz 2016.