Fotoğraf albümleri

Hiç kuşkusuz profesyonel fotoğrafçıların kitapları dışında aile albümlerinin de hâlâ geçerliliği var.
Özellikle yıllar önce çekilmiş fotoğraflardan oluşan albümlerin başında Atatürk albümleri gelir. Başta Hanri Benazus’un fotoğraf koleksiyonu olmak üzere, bu albümleri yalnız birer fotoğraf olarak görmemeli, o fotoğraflar üzerine yorum da yapabilmeli.
Dijital fotoğrafta genellikle kadraja dikkat edilmiyor, çevre bence fotoğrafa yansımıyor.
Bir aile nereden gelip nereye gittiklerini arkadaşlarına, dostlarına gösterecek, bunları ancak albüm sayesinde gerçekleştirebilecek.
Ailesini tanıtmak için görüntüleri ekrana yansıtacak ya da videoya aldığı görüntüleri konuklara sunacak.
Üzerinden tarih geçmediği için, hepsi daha dün çekilmiş gibi yepyeni, hiçbir anı izi taşımayan soğuk bir insanlar galerisi olacak.
Eskimeyecek de, sararmayacak da, aile fotoğrafı seyreden de anılara dair bir gönderme taşımayacak.
Siyah-beyaz fotoğrafları çok severim. Renk cümbüşüne boğulmadan oradaki kişiyi seyredebilir, çağrışım yeteneğinizi çalıştırabilirsiniz.
Renklerin işgaline uğramadan sadelik denilen kavramın ayrıntısına bakarsınız.
Üstelik çok güzel albümler vardı, fotoğrafları onun sayfalarına köşebentle yapıştırırdık.
Albüm de bir sanat eseriydi, çeşitlerini de merak ederdim.

***

ATATÜRK’le ilgili iki albüme baktım dün.
İkisi de Yapı Kredi’nin yayını.
Fotoğraflarla Atatürk’ün Hayatı (Doğumundan Ölümüne Kadar) albümü 1971’de basılmış. Doğan Kardeş imzasını taşıyor.
Diğer albümün de bez ciltli kapağında K. Atatürk imzası var. Basım tarihi 1964.
İki albümün de girişinde aşağıdaki sunuş yazısı yer alıyor:
“Bu kitabın gayesi, Türk milletinin kalbinde eşsiz bir kuruluş ve yükselme sembolü halinde yaşamakta olan aziz Atatürk’ün, doğumundan başlayarak ölümüne kadar hayatının türlü devrelerine ait fotoğraflarını bir araya getirmek suretiyle onun insan yüzünü ve milletiyle el ele yaptığı büyük mücadelenin çeşitli safhalarından elde kalan son hâtıraları tespit etmekten ibarettir.
Atatürk’ü en derin şükran duygularımızla bir defa daha anarken, ellerindeki fotoğrafları bize cömertçe vererek Millî Kahraman’a ait bu aziz hatıraları kaybolmaktan kurtarma gayretine candan katılan herkese sonsuz teşekkürlerimizi arz ederiz.”
Albümdeki bütün fotoğrafların altında ya da yanında açıklamalar var.
Albümün ilk fotoğrafı doğduğu eve ait. Selanik’e gittiğimde evi gezdim. Fotoğraflarla yaşamöyküsünü öğrenmek, sanırım bugünün doğrudan, kolaycı anlayışına uygun bir yöntem.
O zaman insanların ona olan sevgisini, bu fotoğraflardan ve yazılardan çıkarabilirsiniz, İstanbul’da bir şarkı yükseliyordu:
“Allahıma emanettir Kemalim!..”
Albümde kültür, dil konusundaki devrim çalışmaları sırasında çekilen fotoğrafları da görebilirsiniz.
Özellikle ölümünden sonra yas tutan halkın fotoğrafları bir liderin kimliği konusunda en doğru bilgiyi veriyor.

***

ESKİ albümlere kütüphanelerde bakabilirsiniz. Unutmayın kütüphanenin yerini hiçbir mekân tutmaz.