Cumhuriyet öncesi edebiyat okutulmasın diye yazmadım

E-postaların, faksların bazıları destek, bazıları uyarı, bazıları da sitemdi.

Okurlarımın birçoğu sevdikleri yazarları, şairleri, bu listede göremeyince üzülmüşler. Öyledir, listeler başa bela açar ama, birinin de bir edebi cesaretle bunu, tartışma gündemine getirmesi gerekirdi.

Liste yapma konusunda başka örneklerin de benim yazımı izleyeceğini sandım, bekledim, bekliyorum.

Bir okurum, hem iltifat etmiş, hem de bazı adları atlamamı bağışlamamış.

Siz yanlış, eksik bir liste yapamazsınız, size yakışmaz, diyor. Hoşuma gitti doğrusu, mükemmelin peşinde koştuğumu söyleyen bir kişinin iltifatından kim hoşlanmaz ki...

Önerdiğim adlarda eksikler de vardı. Belki benim uygun gördüğüm edebiyatçılardan bir bölümü yeterli edebi oyu toplayamadığından kitaplara giremez.

Necip Fazıl Kısakürek, Sabahattin Ali, Hasan Hüseyin Korkmazgil, Fakir Baykurt, Orhan Duru en çok hatırlatılan edebiyatçılar.

Korkum, okurlarımın, sen her gün listeye birini ekliyorsun diye bana zarif sitemlerini göndermeyi sürdürmeleri.

Listeyi tartışalım, milat meselesini de konuşalım, henüz Talim Terbiye Kurulu’ndan resmi, onaylı bir liste çakmadı. Telaşa gerek yok.

* * *

BAŞTA Murat Bardakçı dostum olmak üzere, öğretim görevlilerinin, edebiyat öğretmenlerinin, bazı okurlarımın kaygılanması yersiz.

Benim gibi, edebiyat tarihini bilmeden, dünün ustalarını okumadan, bugünün yazarlarını, şairlerini anlayamazsınız, onlardan tad alamazsınız, diye defalarca yazan birinin, edebiyat tarihinin doruklarını bir kalemde silip atacağını düşünme insafsızlığında, haksızlığında bulunmayacağınıza eminim.

Sitem sırası bende. Demek ki siz yazılarımı dikkatle okumuyorsunuz.

Geleneği bilmeden, bir yenilik yapmanın imkansızlığını da çok yazdım.

'Eski' edebiyatı es geçelim, diyen modern cahillere daima karşı durmuşumdur.

Divan şiirini bilmeden, bugünün şiirini anlayamazsınız, algılayamazsınız.

Benim amacım, edebiyat öğretmenlerinin, bunu sevdirerek öğretmeleriydi. Metinleri, ders olarak değil, zevk olarak öğrencilere aktarmaktı.

Geçmişi yok sayarak yapılacak bir edebiyat öğretimine ilk karşı duracaklardan biriyim.

Divan şiirini öğrenmeyenlerin, Behçet Necatigil’in, Hilmi Yavuz’un, Refik Durbaş’ın şiirini seviyorum, demelerine inanmayın.

Ahmed Midhat’ı okumadan Orhan Pamuk’u okumayın, sözümü unutmayın!

Türk edebiyatının tartışmalarına odaklandık, bu arada Batı edebiyatının seçme adalarını, metinlerini okutma meselesine girmedik bile...

Bugün yeni yazarların birçoğunun, batılı yazarlardan etkilendiğini bilerek, Batı edebiyatı da okutulmalı.

* * *

İFRAT (aşırı gitme), tefrit (tersine aşırılık, ortanın çok altında kalma) arasındaki arabesk dansımız devam ediyor.

Ancak bir küçük anımsatma yapacağım.

Bugün geçmişin büyük edebiyatçıları üzerinde titizlikle duranlardan acaba kaçı, müfredat programına yeni adları, bugünün yazarlarını, şairlerini önerdiler.

Belleklerini bir yoklasınlar...

Ne dersiniz?