Bir derginin 100. sayısı

On iki yıllık emek sonunda varılmış bir mutluluk sığınağı.
Bir müzik dergisini yaşatmanın zorluğunu tekrarlamaya gerek duymuyorum ama bir hatırlatmada bulunmaktan da kendimi alamıyorum.
On yılları geride bırakan bir diğer müzik dergisi de Panayot Abacı’nın yoğun, bireysel çabası ile çıkan Orkestra.
Belli bir türün dergilerine yönelik ilgi artıyor.
Kısa bir süre önce uluslararası bir basın kurumunun yaptığı araştırmaya göre, belli bir konunun meraklıları, ilgilendikleri konuda derinleşmeyi tercih eden okur kitlesi, gazeteden çok dergi okuyormuş.
Hiç kuşkusuz bu dergilerin çoğu meslek dergileri ve insanların özel ilgi alanlarına, hobilerine dair yayımlananlar.
Toplumun sinirini gerenlerin ağırlıkta olduğu bir ülkede, başta gelen kurtarıcı müzik ve sanatın diğer kollarıdır.
Her ne kadar aynı ülke, sanatın bu önemini göz ardı etse de!
Kimilerine garip gelecek bir öneride bulunacağım.
Televizyonunuzu açıp liderlerin nutuklarını dinleyeceğinize, bir CD koyun CD çalarınıza onu dinleyin. Ruh sağlığınızı korumanız bir yana, dünyada politikadan başka uğraşlar da olduğunun farkına varırsınız.
İster MP3’ünüzden, ister iPod’unuzdan ya da benim gibi müzik setinizden müzik dinleyin. Ruhunuz arınacak!
Sokakta dolaşırken, kulaklıkla yürürken gördüğüm herkes hoşuma gidiyor. Yaşamanın zevkini çıkarıyorlar.
Hemen her şehrimizde bir devlet orkestrası, bir opera ve bale var, kurumların, üniversitelerin, belediyelerin de orkestraları var!
Buna rağmen toplumun büyük kesiminde klasik müziğin gereken ilgiyi gördüğünü söyleyemeyiz.

* * *

ANDANTE’nin 100. sayısının ilk sayfalarında, müzik ve dergi için müzikçilerin, müzikseverlerin, tanınmış sanatçıların görüşleri yer alıyor. Önemlidir, övgünün içinde onların müziğe bakışlarını da öğrenmiş oluyoruz.
Andante, gazetelerin, dergilerin, televizyonların klasik müzik konusundaki eksiklerini gideriyor, ihmallerini kapatıyor.
Bir müzik dergisinin işlevi ne olmalıdır?
Birçok madde sıralayabilirsiniz, hepsi de gereklidir.
Ama bir tanesi hayati önem taşır...
PAN Yayınları’nın sahipleri Işık Tabar Gençer ve eşi Ferruh Gençer’le yapılan söyleşide Işık Tabar Gençer’in İdil Biret’ten naklettiği bir söz, bir klasik müzik dergisinin çıkması için çok önemli bir nedendir.
İdil Biret, Boğaziçi Üniversitesi’nde yaptığı bir konuşmada bakın ne demiş:
“Piyanisti ben size yetiştiririm, siz bana konser dinleyicisi yetiştirebiliyor musunuz?”
Televizyonlarda klasik müzik programları yok, radyoda klasik müzik programları yok denecek kadar az. O zaman yayınlara ve dergilere çok iş düşüyor.
Günlük gazetelerde de klasik müzik en fazla küçük bir haber olarak giriyor.
Derginin ilgi çeken bölümlerinden biri müzikçi çiftlerle yapılan söyleşiler.
Aynı meslekten olan kişilerin birlikte yaşaması, onların birbirlerine davranışları, onların özel dünyalarını okura açmaları açısından hoşuma gitti.
Söyleşiler bölümü, “Bir Dâhiye Adanmış Yaşam” başlığıyla sunuluyor, İdil Biret ve eşi Şefik Yüksel’le yapılan konuşma, bir büyük sanatçının başka yönlerini de tanıtıyor.
Müzik ve opera dünyasından tanıdığınız, dinlediğiniz, seyrettiğiniz sanatçıların özel dünyasını tanıyoruz.

* * *

ANDANTE’ye uzun yayın yılları diliyorum.