Anı kitapları, bağışlamalar ve meslek müzeleri hakkında

Bazı dostlarım ailelerinden, ana babalarından kalan kitapların bağışladıkları yerlerde iyi korunamamasından, ihmal edilmesinden de yakınıyorlar. Bağışlanacak yerin bu anlamda iyi seçilmesi gerekiyor.

Kütüphane raflarını karıştırırken bazen söyleşilere rastlıyorum, bazı kitaplara, dergilere göz gezdiriyorum.

Eski söyleşilerimden ikisini anımsıyorum.

Biri Cemal Reşit Rey’le, diğeri de Muhsin Ertuğrul ile yapılmıştı.

‘Bir Sanatçının Yirmi Dört Saati’ idi dizinin başlığı.

Muhsin Ertuğrul üzerine bir kitap:

‘Muhsin Ertuğrul – 40 Yıl, 40 Yazı.’

Yayım tarihi 1949.

İlk sayfadaki yazı:

“Bu eser Muhsin Ertuğrul’un 40’ıncı sanat yıldönümü münasebetiyle yazılan basılmış ve basılmamış yazılardan vücuda getirilmiştir.”

İlk yazı Halide Edib Adıvar’ın:

“Aziz dost!

Kırk yılına Allah’ın kırk yıl daha ilavesini temenni ederken, memleketimizde insanlığa ve sanata getirdiğin kıymetleri zihnimden geçiriyorum.

Mamafih, bunlara, eskiden yazmış ve söylemiş olduklarıma ilave edilecek çok şey yoktur, sadece eskileri bir daha toplu şekilde tekrar etmekten kendimi alamadım.”

Muhsin Ertuğrul

Kimlerin yazıları var:

- Halide Edib Adıvar

- M. Tevfik Ararad

- İ. Galip Arcan

- Nurettin Artam

- Lütfi Ay

- Cevat Fehmi Başkut

- Cevdet Baykal

- İ.N. Berk

- Orhan Burian

- Rakım Çalapala

- Faruk Nafiz Çamlıbel

- Hasan Âli Ediz

- Burhan Felek

- Hakkı Süha Gezgin

- Hülya Gözalan

- Aka Gündüz

- Ferit Celâl Güven

- İbrahim Hoyi

- Şerif Hulûsi Kurbanoğlu

- Namık Senih Mayda

Kitaptaki adları yazmamın bir gerekçesi var. Yazanların çoğu tiyatro dünyasından değil; edebiyatçılar, çevirmenler çoğunlukta.

Sanatın her türüne bu adlar ilgi duyuyorlar.

Bugün bir tiyatro sanatçısı ya da bir müzisyen hakkında kitap hazırlamak isteseniz yazacak birini bulmakta güçlük çekersiniz.

Bir anımsatmada bulunayım, iyi ressam Nuri İyem üzerine iyi yazılardan birini Ahmet Hamdi Tanpınar yazmıştı.

Soruşturma düzenlense nasıl bir sonuç çıkar, merak ediyorum.

SİNEMA MÜZESİ

Türker İnanoğlu’nun ‘Türker İnanoğlu Vakfı Sinema ve Televizyon Müzesi’ni gezdikten sonra yazdığım notları yeniden okudum.

Birçok sinema yönetmeni üzerine bilgiler, belgeler ve zamanın malzemeleri de bulunuyor.

Ailenin bağışladıkları dikkatimi çekiyor. Böyle bir müze olmasaydı, bu bilgileri, belgeleri, makineleri göremeyecektik.

Sinema tarihinin dünü üzerine bilgi edinemeyecektik.

Müzelerin bir özelliği vardır, o alanda yeni çalışmalar da eklenmelidir. Akıp giden tarihte müze donup kalmamalıdır. Sinema ile ilgili kuruluşlar, bu müzenin zenginleşmesi için çalışmalar yapmalıdır.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın sinema bölümünün bu çalışmalarda öncü olmasını dilerim.

Ailelerin de bağışta bulunmalarını bir kez daha hatırlatmak istiyorum.

Giovanni Scognamillo’nun, Türker İnanoğlu’nun hayatını yazdığı ‘Bay Sinema’yı da okumanızı isterim.