EDEBİYAT öğretmeni okurum Mehmet Gözüyaşlı’dan bir faks aldım.
Gözüyaşlı, sevdiğim, okuduğum, andığım Abbas Sayar’ın (1923-1999) ona imzaladığı Yorganımı Sıkı Sar kitabındaki ithafta yer alan şiirini gönderdi:
"Niğde, 03 Şubat 2009
Sayın Hızlan
Kaşgarlı’dan günümüze nice bilim adamımızın, sanatçımızın kaybolmuş ürünlerini düşündükçe değerli şair, romancı, ressam, botanikçi Abbas Sayar’ın bu şiirini kaybolmaktan kurtaracağınız için size teşekkür ederim.
1982 Temmuz’unda Yozgat Yerköy Bulamaçlı Kapalıçarşısı’nda sararmış ekinlerin rüzgarla çıkardığı sesi belirterek "Doğa konuşmaz diyorlar; bu doğru değil yeğenim. Bak, doğa konuşuyor. Bunların dili sevgidir. Doğanın dilini herkes anlamaz" dedikten sonra bu şiiri yazmış ve hiçbir yerde, hiç kimsede bu şiirin olmadığını, ölümünden sonra oğluna ulaştırmamı söylemişti.
Doğayla konuşan, anlaşan değerli sanatçımızın -Yozgat yöresi bitkileriyle ilgili önemli bir kaynak kişiydi- anısına saygılarımla.
Mehmet Gözüyaşlı
Uğur Dershanesi
Türkçe Edebiyat Öğretmeni
Niğde
Yeğenim,
Mehmet Gözüyaşlı’ya mutlu olmak dileğiyle
ÇARE
Baktım;
Toprağa düşecek gibi
değil su,
Tohumu;
Buluta ektim."
* * *
ABBAS SAYAR, edebiyata şiirle başladı, Yılkı Atı romanıyla TRT 1970 Sanat Ödülleri yarışmasında başarı ödülünü, ikinci roman Çelo ile Türk Dil Kurumu (1973), Can Şenliği ile de Madaralı Roman Ödülü’nü (1975) kazandı.
Onu ünlendiren Yılkı Atı’nın konusu, kocadığı, iş göremez duruma geldiği için kışa, açlığa terk edilmiş bir atın hikáyesi idi.
Can Şenliği, terk edilmiş seksen yaşındaki bir adamın, can yoldaşı eşeğinin, onun için bir ’can şenliği’ olmasıydı. Trajik bir kitaptır.
Çelo, bir cinayet davası üzerine kurulmuştur.
Ölümünden sonra yayınlanan yazımın başlığı, edebi aynı zamanda gerçekçi bir tespitti:
"Orta Anadolu’yu, bozkırı şiirsel bir dille romanlaştırdı.
Orta Anadolu insanının umarsız, acımasız yaşamının içine sevgiyi katmıştı Abbas Sayar. Yalnız kalmış ve kalacak kişilerin, şartlara direnme ile teslim olma arasındaki bıçak sırtında dolaşanların romancısıydı."
* * *
OKURUM edebiyat öğretmeni Mehmet Gözüyaşlı’ya teşekkür ederim.
Ölümünün onuncu yılında onu sevgiyle ve saygıyla anmamıza vesile yarattı.
Bu anmanın yeniden okumaları da sağlayacağı umudundayım.