Kulüpler birliği

Sakın yanlış anlaşılmasın, Kulüpler Birliği’ne kesinlikle karşı değilim. Senelerdir yazıyoruz, ama anlayan yok. Zannediyorlar ki, Kulüpler Birliği kurulacak, Türkiye Basketbol Ligi’nin TV yayını ve isim hakkı pazarlanacak, kulüplerimiz maddi açıdan güçlenecek, tribünler dolacak, dertler bitecek. Şu anda yaşadığımız problemlere iyi teşhis koymamız, kulüplerimizi sağlam temellere oturtmamız gerekiyor.

Kulüpler Birliği’nin amacı, ligin isim ve TV haklarını pazarlamak, ligin nasıl oynanacağına karar vermek. Ne kadar doğru amaçlar. Ancak İstanbul’da takım sayısı fazla, kulüplerimizin giderleri gelirlerinin çok üstünde. Yani, bütçeler denk değil.

Sorunlar çözülmeli

Beşiktaş ve Banvit’in dışındaki kulüplerimizin kendi salonları yok. Ayrıca, bünyelerinde pazarlama ve reklam, bilet satış, basınla ilişkili birimleri bulunmuyor. Bulunsa bile eksik. Temelde kulüplerimizin alt yapıları eksik. Yukardaki sorunları çözmeden, yani kulüplerimizi sağlam temellere oturtmadan Kulüpler Birliği’ni kurmak hiçbir işe yaramaz.

İspanya ve İtalya’da kulüpler idari olarak kuvvetli, bütçeleri denk, kendi salonlarına sahipler ve çok başarılı bir şekilde işliyorlar. Buna rağmen İtalya’da TV geliri 1 milyon 150 bin Euro ve şifreli kanalda. Reklam almakta zorlanıyorlar.

Kulüpler Birliği’nin kurulabilmesi için aslında bir takım şartların yerine getirilmesi zorunlu olmalı. ÖZERK FEDERASYON, aynı Avrupa Birliği’ne (AB) katılma kriterleri gibi, ligde yer alacak kulüplerimizden bir takım koşulları yerine getirme şartını aramalı. Her takımın en az 3 bin kişilik salonu olması, bütçe kalemlerinde denklik, pazarlama organizasyonu bulunmalı ve kulüplerimiz, işinin ehli profesyonel kişilerce yönetilmeli. Yani bir anlamda UEFA’nın futbolda getirdiği kulüpler için yeni lisans listemi kriterleri basketbolumuz için de uygulanmalı. Bunun için de kulüplere belli bir süre (3 ila 4 yıl) tanınmalı. Bu şartların yerine getirilmesinden sonra kuralacak bir Kulüpler Birliği, sağlam ayaklar üzerine oturacağından başarılı olur.

Önce sistem oturmalı

Bu 3-4 sene zarfında kulüplerin şampiyonluk hedefleri yerine sistemi oturtma yoluna gitmelerinin basketbolumuzu daha da ileri götüreceğine inanıyorum. Geçen hafta Opel Skyliners-Ülker maçına gittim. Opel geçen senenin Almanya şampiyonu. 2 önemli oyuncusundan biri NBA’e diğeri ise İtalya’ya gitmiş. Kulüp olarak tesis ve organizasyona yönelmişler. Sahadaki başarı hedeflerini biraz ertelemişler, ama alt yapılarını kuvvetlendirip, kulübü sağlam temellere oturtma yolundalar. Antrenman salonları, kondisyon üniteleri ve maç salonuna belediye ile birlikte ortaklıkları, her kulübün örnek alması gereken yapılanma.

Bu oluşumu gördükten sonra yukarıdaki fikirlerimin ne kadar doğru olduğuna bir kere daha inandım. Bu örnekleri Barcelona, Pau Orthez gibi takımlarla daha da çoğaltabiliriz.