Kanser edecekler!

F.Bahçe, Bağdat'a dönmüş.. Neresini onaracaksın ki? Sağını onarsan, solu harap.. Üstünü onarsan, altı yıkık.. Bombalar altındaki Bağdat halkı dahi, umutsuz sona karşı herşeyini ortaya koymuş, direniyor. Bunları taciz eden yok, üstlerine bomba atan yok.. Ama, hepsi sahada tel tel dökülüyor. Hiçbiri ter dökmüyor, ekmeği için savaşmıyor.

Efendim, paralarını alamıyorlarmış.. Son 6 aya dek, ekmek elden su gölden, yan gelip yatıyor, yiyip içiyorlardı.. G.Saray yıllarca para alamadı, 4 kez şampiyon oldu. UEFA kupası'nı kucakladı. O futbolcular, analarının ak sütü gibi hakları olduğu halde ağlamadılar.. İnsan, önce utanır.. Aldığının, hiç olmazsa yarısının hakkını vermeye çalışır. Hangisi aldığını hakediyor? Fatih mi, Zoran mı, Hakan, Kemal, Rebrov, Ceyhun, Cem, Vladimir mi?

Milyon dolarlara yazık

Bu Fatih'in, F.Bahçe formasıyla iyi oynadığı bir tek maçı göremeyecek miyiz? Kemal'i madem savunmanın önünde asker gibi oynatacaktınız, o zaman verilen milyonlarca dolara yazık değil mi? Bu şekilde, Türkiye'de çok ucuza oynayacak yüzlerce futbolcu var. Rebrov ile Vladimir alınsa ne olur, alınmasa ne olur? Gençseniz, bunlardan iyi.. İşin acısı, Ümit Özat da yavaş yavaş diğerlerine benzemeye başladı.

İnançsız, dirençsiz, ruhsuz, sahada mücadele etmekten aciz F.Bahçe'nin Adanaspor karşısında da bir şey yapması beklenemezdi. Nitekim, yapamadı da..

Küme düşme potasındaki Adanaspor, F.Bahçe'den daha iyi oynadı, galibiyete daha çok inandı ve ‘‘Dişine göre’’ gördüğü rakibinden, hakkı olan 3 puanı aldı. Kaleci Murat Şahin, Timur, Güngör, Serkan, Necati, Cafer ve Volkan göze batan oyunculardı. Cafer, ilk yarının sonunda sakatlanarak hastaneye kaldırılmasa, F.Bahçe ikinci yarıda ‘‘Koma halinde’’ hastanelik olurdu!

F.Bahçe maçın başında sahaya, ‘‘Kansersiz bir yaşam elimizde’’ yazılı pankartla çıkmıştı. Ama, böyle bir fikre önce kendisinin saygı göstermesi gerekir.. Çünkü, oynadığı futbolla, yakında taraftarlarını ‘‘Kanser’’ edecek!