Son olsun

İstanbul Beyazıt Vezneciler’deki terör saldırısında 7’si polis 11 şehidimiz vardı.

Dilerim yaralılar hayata tutunur.
Türkiye büyük bir ülke ama sorunları da büyük...
Demokrasimiz istediğimiz güçte henüz değil, eğitimde gideceğimiz daha çok yol var, yükselen bir ekonomiyiz ama ekonomide de kırılganlıklarımız var.
Bir de terör var elbette...
Ama inanın; terörü askeri tedbirlerle bir yere kadar çözebiliyorsunuz.
Kalıcı çözümler için yine güçlü bir demokrasi, iyi bir eğitim modeli ve sürdürülebilir güçlü bir ekonomiye ihtiyacımız var.
Şehitlerimiz ve aileleri içimiz yanıyor.
Ve her seferinde son olmasını diliyoruz.
Yeter...
Artık son olsun.
Başımız sağolsun.

Bu yaşananlar kader olamaz

Hafta sonu İskenderun’dan bütün Türkiye’yi üzen bir kaza haberi geldi. Okul gezisinden dönen minibüs kanala uçtu ve çoğu çocuk 14 kişi boğularak can verdi.
Benzer bir olayı 2007’de İzmir’de yaşadık.
Zafer İlköğretim Okulu’nun Kapadokya’ya düzenlenen bahar gezisi ölüm yolculuğuna dönüşmüştü.
Öğrencileri taşıyan otobüs kum yüklü bir kamyonla çarpışmış ve sabahın ilk saatlerinde acı bilanço ortaya çıkmıştı.
Hatırlıyorum; kaza sonrasında 46 kişi kapasiteli otobüste 63 yolcu ile 1 şoför, 1 muavin ve 1 de yedek şoför bulunduğu açıklanmıştı.
Yolcular arasında velilerin bulunduğu, küçük yaşta yaklaşık 20 çocuğun velilerin kucağında olduğu, bazı çocukların da otobüsün koridoruna yatırıldığı söylenmişti.
Cenaze gününü bugün gibi hatırlıyorum.
O zaman İzmir Milli Eğitim Müdürü Kamil Aydoğan’dı.
Herkes gibi ben de gözyaşlarımı tutamamıştım.
Soma’daki ve Zafer İlköğretim Okulu öğrencilerinin toplu cenaze törenlerini unutmam asla mümkün değil.
Okul gezilerinin tadı bir başka olur.
Bizler de öğrencilik yıllarımızda katıldık, seyahatlere çıktık.
Ancak her kaza sonrası ortaya bir dizi ihmaller zinciri ortaya çıkıyor.
İskenderun’da farklı bir tablo yok.
29 kişilik midibüste 40 kişi varmış, izinler eksikmiş.
Bir okul gezisi için şartların uymadığı gün gibi ortada...
Sonuç...
Bize yine hüzün düşüyor.
Bu yaşananlar kader olamaz.

İçimize sinmiyor

Aynı tedirginlik devam ediyor.
Bir terör olayından sonra planlanan etkinlikler yapılsın mı, ertelensin mi?
“Yapılmalı, zaten terörün istediği de bu” diyen de var, “Ertelensin, böyle bir günde yapmak ne kadar doğru” diyen de...
Yapsanız da, yapmasanız da; insanın içine sinmiyor.
Sinmiyor işte...

Daha güçlü bir tepki şart

Terör konusunda daha güçlü bir toplumsal reflekse ihtiyaç var.
Hangi görüşte olursanız olun, hangi partiyi oy atarsanız atın, hangi şehirde, bölgede yaşıyor olursanız olun; daha güçlü bir irade...
Ve tepki...
“Teröre karşı birlikteyiz” mesajlarını duymak herkes gibi bana da iyi geliyor.