Sisam’da o gece ben de vardım

Atina Temsilcimiz Yorgo Kırbaki 2001’in sıcak bir haziran gününde şöyle yazmıştı.

“Türk ve Yunan dışişleri bakanları İsmail Cem ve Papandreu, Ege’nin iki yakasındaki yakınlaşmanın birinci yıldönümünü hayli gecikmeli de olsa kutluyorlar. Önce Sisam adası sonra Kuşadası’nda. Cem gelecek diye Sisam’da adeta seferberlik ilan edilmişti. Kaldırımlar bile boyanmıştı. Adalılar farklıdır. Türkiye’nin Ege sahillerinde yaşayanlar farklıdır. Onlar birbirlerini yakınlaşma sürecinden önce de tanıyorlardı. Atina-Ankara arasındaki mesafe yok ki aralarında. Sonra, turizm sezonu bittiğinde, karakış geldiğinde kaderlerinin ortak olduğunu da gayet iyi bilirler. Sisam’da resmi akşam yemeği yenirken Yorgos, ‘dostum’ dediği İsmail için piste çıktı. Rebetiko tarzı müziğin büyük ustalarından Vasilis Tsitsanis’in ‘Sinefiasmeni Kiriaki’ yani bulutlu pazarının nameleri yükselirken hoparlörlerden, dans etmeye başladı. İsmail alkış ile tempo tuttu dostuna. Ertesi sabah, tanrıca Hera’nın mezarını ziyaret ettiler iki dost ve oracıkta bir zeytin ağacı diktiler. Suladılar küçücük ağacı. Türk-Yunan dostluğunun sembolü olsun diye. Büyüyüp serpilsin, meyve versin temennisinde bulundular.”

Evet; o gezide gazeteci olarak ben de vardım.

Yorgo Kırbaki’nin dediği gibi halklar birbirlerini yakınlaşma sürecinden önce de tanıyorlardı.

Çünkü paylaştıkları çok şeyleri vardı.

Beyler, bayanlar aradan çıkın...

Siz bu dostluğun pekişmesi için yapılanlara bakın...

Dostluk için yapılanlara bakın

ZÜLFÜ Livaneli Yunanistan'ın başkenti Atina'daki tarihi Herodes Attikus Odeonu'nda Yunan sanatçı Maria Farantouri ile birlikte sahne alacaktı.

Sahnede Livaneli ve Farantouri'ye Yunanistan devlet televizyonu ERT'nin Ulusal Senfoni Orkestrası ile solistler Görkem Ezgi Yıldırım ve Teyfik Rodos, bağlamada Erdem Şimşek, gitarda Ferhat Livaneli eşlik edecekti.

O konseri Herodes Attikus Odeonu'nda izledim.

Müthişti; tüylerim diken diken oldu.

Hepimiz tarifsiz duygularla oradan ayrıldık.

Tıpkı Efes Antik Tiyatro’daki buluşmadaki gibi... 20 bin kişilik koro; Mikis Theodorakis, Maria Faranduri ve Zülfü Livaneli’ye eşlik ediyordu.

Bir Yunanca şarkılar söyleniyordu, bir Türkçe...

Türkçe başlayıp Yunanca devam eden melodiler...

Bazen Theodorakis söylüyordu, bazen Faranduri, bazen de Livaneli...

Ve o büyük koro...

Hatırlıyorum; konser için Sakız’dan, Samos’tan, Midilli’den seferler düzenlenmişti.

Atina’dan, Selanik’ten özel uçaklar kaldırılmıştı.

Sadece Yunanlılar da yoktu Efes Antik Tiyatro’da...

Adalarda tatil yapan Avrupalılar da oradaydı; Bodrum’da, Antalya’da tatil yapan yabancılar da…

O gün de konserdeydim.

İki ülke insanının ne kadar yakın olduğunu iyi bilenlerdenim.

Beyler, bayanlar aradan çıkın...

Yıllarca dostluk, kardeşlik, birliktelik için çaba gösteren insanlara bakın...

Sanat varsa başka bir şeye ihtiyaç var mı?

ATATÜRK ve Türk bayrağıyla ilgili hassasiyetimizi önceden belirtelim. Hatta altını çizelim. Ve hatta kırmızı kalemle yuvarlak içine alalım.

Çünkü başka yerden, çok farklı pencereden bakan o kadar çok yorum oluyor ki...

Ve yineleyelim.

Bu ülke için Atatürk ve Türk bayrağı önemli değerlerdir ve kimse tartışmaya bile açmasın.

Ve fakat...

Herodes Attikus Odeonu'ndaki konserde ne bayraklar vardı, ne de başka bir şey...

Küçük Türk ve Yunan bayrakları vardı hepsi o kadar...

Zülfü Livaneli ile birlikte Faranduri, Haris Aleksiu ve Mikis Theodorakis defalarca konserler verdi.

Türk sanatçıları Atina’da, Selanik’te; Yunanlı sanatçılar Türkiye’nin her yerinde konserler verdiler.

Ne bayrak vardı, ne de başka bir şey...

Herkese soruyorum.

Sanat varsa başka bir şeye ihtiyaç var mı?

Aradığımız tek bir

şey var o da diyalog

EFENDİM...

“Türk Eğitim Vakfı başka sanatçı bulamamış da Despina Vandi’ye mi kalmış...”

Türk Eğitim Vakfı benim en beğendiğim kurumlardan biri. Bugüne kadar on binlerce gencimize yol göstermiş, yanında yer almış, harika projelere imza atmış bir vakıf...

Bugüne kadar birçok yardım konseri yaptılar ve çok da başarılı oldular.

Despina Vandi Türklerin çok sevdiği bir sanatçı, burada çok konser de verdi.

İsmail Cem ve Papandreu’nun attığı adımlar; sanatçıların konserleri boşuna mıydı?

Daha geçenlerde Cumhurbaşkanı Erdoğan Atina’yı ziyaret etti. Yunan Başbakanı Miçotakis Ankara’ya geldi. Bu diplomasi trafiği de boşuna mı?

Ben böyle bakıyorum.

Burada yönetilemeyen bir kriz var belli...

Arkasından başka şeyler aramak yanlış olur. Ve haksızlık olur.

Nedense bu tür olaylar karşısında soğukkanlı kalamıyoruz.

Hele daha sakin durması gereken siyasetçiler; olaylara çözüm bulmak yerine daha farklı bir üslup kullanıyorlar.

Bakın söyleyeyim.

Siyasete yenilik getirdiğini, farklı bir pencereden baktığını iddia eden, olayları farklı yorumladığını söyleyenler; o zaman buna uygun bir dil ve üslup kullanmalılar.

Bizim aradığımız, dünyanın beklediği diyalogdur. Sadece diyalog...

İyi niyetle başlayan bir girişim hayal kırıklığı yaratmıştır.

Kimin haklı kimin haksız olduğunu tartışmak yerine önümüze bakalım.

İki ülkenin geçmişi, yaşadıkları, deneyimleri her şeyin ötesindedir.