Müzik dünyasındaki trafik başdöndürücü boyutlarda

Sizi bilmem ama ben yakından izliyorum.
Örneğin Sony Music, Bruce Springsteen’in kataloğunun müzik haklarını yarım milyar dolara (441 milyon Euro) rekor bir fiyata satın aldı. Şirketin 72 yaşındaki şüphesiz dünyanın en çok satan rock sanatçılarından biriyle olan bu anlaşması geçen yılın son günlerinde kamuoyuna duyuruldu.
Medya bu haberi “Hayat sigortası poliçesinde duran parayı nakde çevrilmek” diye yorumladı.
21’inci yüzyıl sanatçıları için bu sürecin yeni ve keyifli olduğu konuşuluyor.
Ardından Bob Dylan haberi geldi. Dylan’ın da tercihi Sony Music Entertainment’dı. Sony’nin 220 milyon Euro aldığı söyleniyor.
Ve David Bowie...
Onun da tüm eserlerinin mirasçıları tarafından 220 milyon Euro’ya devredildiği söyleniyor.
Bir yandan Spotify gibi dijital müzik platformları sorgulanıyor, bir yandan da telif için müthiş rakamlar ödeniyor.
Bunları neden yazıyorum.
Bizim daha gidecek çok yolumuz var.
Gerçekten dijitalleşme Türkiye gibi ülkeler için bir fırsat...
Bakın Netflix bütün dünyada en çok tercih edilen sinema platformu...
Ama Türkiye’de yerli bir platformun büyümesi onun önünde gerçekleşmiş.
Türk dizileri giderek dünyada daha fazla izleniyor.
Müzikte de yapacaklarımız olmalı.
Bu örnekler bizi kamçılamalı.
Bizim sanatçılarımızın eserleri de Sony ve benzeri şirketler tarafından takip edilmeli.
Türkiye’yi ancak böyle büyütürüz.

Sanatçılarımıza sahip çıkalım

TÜRKİYE’de telif haklarıyla ilgili çok çalışma yapıldı. Ama hala büyük boşluklar ve eksikler var.
Herkes sanat üretemez.
Ama sanatçılarımızın da hakkını, hukukunu korumamız gerekir.
Dünyada gerçekten iyi uygulamalar var.
Örneğin pandemi döneminde sanatçılar çok mağdur oldu.
Günlerce salonlar kapalı kaldı.
Özellikle de yerel sanatçılar ne yapacaklarını şaşırdılar.
Bu dönem herkese ders niteliğinde olmalı.
Öncelikle iş sivil topluma düşüyor.
Sanatçılarımız örgütlenmeliler, bir araya gelmeliler. Öncelikle sorunlarını, çözüm önerilerini tartışmalılar.
Sonra da bu dosyaları devlete ulaştırmalılar.
Yapmıyorlar demiyorum.
Ama pandemide gördük ki; çoğu sıkıntılı günler yaşadılar.
Bir yandan milyon dolarla satılan eserler bir yandan başka bir tablo...
İkisi de gerçek ve her şey gözümüzün önünde oluyor.
Telifi korumak hepimizin borcudur.
Sanatçılara sahip çıkmak da öyle...

Gönlümden geçen
bakanlığın yapması

GÖZTEPE Gürsel Aksel ve Alsancak Mustafa Denizli statlarını devlet, spor bakanlığı yaptı.
Karşıyaka Stadı’yla ilgili yargıya taşınan süreçler oldu.
İnşaatla ilgili projeler gelişince de zamana bırakıldı. Bu arada İzmir Büyükşehir Belediyesi “Biz de yapabiliriz” dedi.
Bakanlık, “Yapın...” dedi. Şimdi o yazışmalar, konuşmalar devam ediyor.
Ama doğrusu bunun diğer statlarda olduğu gibi bakanlığın yapmasıdır.
Spor Bakanlığı bu konuda deneyimli, onlarca stat projesi tamamlandı.
Ve artık;
Bizim statlarımızın da standartları oldukça yüksek.
Benim gönlümden geçen Karşıyaka stadını da Bakanlığın yapması.
Eğer süreç uzayacaksa geçen gün de yazdığım gibi bakanlık ve büyükşehir belediyesi birlikte hareket edebilir.
Ama bir an önce olsun istiyoruz.
Çünkü futbol seyircisiz olmuyor.
Üstelik bizim kulüplerimizin taraftarları da bunu hak ediyor.

Tramvay Sasalı’da da olmalı

ÇİĞLİ tramvayını yakından takip ediyorum. İlk etaptan daha hızlı sanki... Üstelik Mavişehir’den Ataşehir’e geçiş için bir köprü imalatı da var. Bakın bu konuda da gecikmeler yaşandı. Sonra belediye ile ulaştırma bakanlığı arasında sağlanan diyalogla proje ve ihale süreci hızlandı. Bu yatırımlar altyapıyı güçlendiriyor ve kazanan o şehirde yaşayanlar oluyor. Çiğli tramvayı tamamlandıktan sonra diğer hatlara da gitmeli. Örneğin Sasalı İzmir’in yeni gözde yerlerinden biri... Ve daha da gelişecek. Sasalı’ya otobüs yerine tramvayla gidilmeli. Tramvay mutlaka Sasalı’da da olmalı.