İçimdeki Türkiye’m...

Elimde sevgili dostum; arkadaşım, tarihçi Sabri Yetkin’in hazırladığı özel Atatürk albümü var.
Birbirinden etkileyici fotoğraflar...
Atatürk dans ederken...
Halkı selamlarken...
Konuşma yaparken...
İzmir’i gezerken...
Sevgili Sabri’nin yazdığı her kitapta farklı bir Mustafa Kemal’i tanırsınız.
Asker...
Devlet adamı...
Siyasetçi...
Diplomat...
Ben ise, en fazla bilge Atatürk’ü severim.
İnsanı dünyanın merkezine koyan Atatürk’ü...
Albümün girişindeki cümle aslında birçok şeyi anlatıyor:
“Ben bütün İzmir’i ve İzmirlileri severim. Güzel İzmir’in temiz kalpli insanlarının da beni sevdiklerinden eminim...”
***
Sahneye asılmış bir Türk bayrağı, yanında çok bilinen bir Atatürk posteri...
Ve büyük kuyruklu bir piyano...
Gözlerimi kapatıp dinliyorum.
Anjelika Akbar çalıyor.
“İçimdeki Türkiye’m...”
Akbar’ı ilk “Güneşin Doğduğu Ufuk” isimli Atatürk’e ithaf ettiği besteyi çalarken canlı dinlemiştim. Çok da beğenmiştim.
Akbar, bu sefer Mavişehir Rotary Kulübü’nün ev sahibi olduğu gecede “kendi Türkiye’sini” çalarak anlatıyor.
Anadolu’yu yorumluyor, Cumhuriyeti...
Cumhuriyet’in nimetlerini, kazanımlarını...
Türk insanını, Mevlana’yı, Yunus Emre’yi, Nazım Hikmet’i... Bu coğrafyayı anlamlı kılan insanları...
Ulvi Cemal Erkin, İlhan Baran, Cemal Reşit Rey, Ali Darmar gibi ünlü Türk bestecilerini...
Doğunun fantezisini, Anadolu’nun esintilerini...
Ankara’nın meydan okumasını, İstanbul’un muhteşemliğini, İzmir’in farklılığını...
Anjelika Akbar’ın notalara döktüğü “kendi Türkiye’si...”
Benim içimde ise fırtınalar kopuyor.
“İçimdeki Türkiye”nin umut dolu olmasını istiyorum.
Geleceği şekillendiren, yarınları kurgulayan...
Daha zengin, daha refah, daha demokrat, daha sosyal...
Ve daha adaletli...
Gençlerine sahip çıkan, kadınlarını yücelten, yaşlılarına sahip çıkan...
İnsanların siyasetten uzaklaşmadığı, siyasetçinin halkını unutmadığı...
Cumhuriyetine sahip çıkan, demokrasisine gözü gibi bakan...
Bir Türkiye...
***
Anjelika Akbar, “kendi Türkiye’si...”ni çaldıkça; ben “İçimdeki Türkiye’mi” hayal ettim.
Eminim, salonu dolduran yüzlerce İzmirli de aynı şeyi yaptı.
Ve Cumhuriyet’in 86’ncı yaşını büyük bir coşkuyla kutladı.