Denizz Aşırı Öpücükler: Islak Daha Islak Öp Beni Nolursun!

 Sevgilinle en büyük tartışma konun “öpücük” olacak, sevgilin sana sokakta öpücük yasağı koyacak deselerdi asla inanmazdım. Ama olacağı buydu, sen kalk gel Roma’dan, git elin Caner’ini bul, Roma’lı imparator dedelerinin kemiklerini sızlat. Çok sinirliyim öyle böyle değil! Yok efendim neymiş ATM’nin önünde sevgili öpülmezmiş, yok efendim neymiş  AVM’ye her girişimizde benim öpücük alarmım ötüyormuş, yok efendim neymiş marketin ortasında öpmek zorunda mıymışım. Öperim abi, sevgilim değil misin? Kıstırdığım her yerde öperim. E istediğim zaman öpemeyeceksem neden sevgilimsin ki? Dimi? Haksız mıyım. Çok haklıyım bence. Adamın beni kamusal alanda öptüğü tek yer, Beşiktaş Vodefone Arena stadı. Beşiktaş her gol attığında beni 40.000 kişinin önünde öpüyor diye, saatlerce durmadan gol duası yaptığımı bir ben bilirim. Az donmadım ben stad köşelerinde, hırçın bir dişi kartal olup az bağırmadım Dem Babaa Dem Babaa diye. Bir dönem öpücük grafiğimiz yerle bir oldu, o zaman takımda Hugo Almeida vardı. Bu kız manyak gibi transfer haberlerini takip etti! Allah’tan sonra Dem Baba transfer oldu öpücük grafiğimizi biraz olsun yükselttik, Mario Gomez’le de tavan yaptık. Bunu ilk kez burada açıklıyorum, Mario Gomez gol kralı olduysa benim dualarım sayesindedir. Bakın Almanya’ya gitti, daha bir tek siftahı bile yok.

            İlişkimizin başlarında bu öpücük meselesini çok sorun ediyordum. Her öptüğümde yanağında kırmızı ruj izi var mı diye bakan, elinin tersiyle öptüğüm yeri silen bir Caner vardı, ki sinirlendiğimde ona Caner derdim bunu da bilirdiniz. Biliyorum çok onur kırıcı ama bunu her seferinde hak ediyordu… Neyse sonra baktım bu öpücük krizi aramızda aşılması çok zor olan büyük sorunların doğmasına sebep oluyor, ben markette sebze reyonun önünde sevgilimi öptüğüm için terk edilme aşamasına gelmişim, dedim ben bu sorunun ana kaynağına ineyim. O kadar indim ki, kendimi Caner’in çocukluğunda buldum.

            İh bin şokiyırt! Övünmek gibi olmasın ama öpüşken bir insan olduğum kadar sosyolog bir insan da olduğumdan Caner’in bu öpücük sorununun nereden geldiğini buldum sayın seyirciler. Çok basit, Caner’ler Roma’dan göç etmemiş.  Şaka şaka, bununla alakası yok tabi ama benim büyük büyük dedelerim öpücüğe ne kadar çok önem veriyorsa Caner’in ailesinde öpücüğün esamesi okunmuyor, hiçkimse birbirini bu kadar öpmüyormuş. Biraz daha araştırma yaptığımda Endonezya’da sokakta öpüşmenin yasak olduğunu öğrendim, demek ki Caner’in de büyük büyük dedesi Endonezya’lı diye düşündüm. Ben, Caner’le sevgili olana kadar, herkesin hayatında  “ günaydın öpücüğü” “ hoşgeldin öpücüğü” “iyi geceler öpücüğü” “ sıhhatler olsun öpücüğü” gibi kavramların olduğunu sanırdım. Çünkü babam beni her banyodan sonra “ sıhhatler olsun kızım” diye, annem her yemekten sonra “ afiyet bal şeker olsun kızım” diye öperdi. Biz aileden böyle gördük, öpüşük öpüşük büyüdük.

            Sonra hayatıma Caner girdi, hayatın acı gerçekleriyle yüzleşmiştim. Hayat bana sillesini adeta çok sert bir şekilde vurmuştu. Çok zor durumdaydım, kimse beni bu kadar sık öpmüyordu. Yeşilçam’ca söylemek gerekirse biz “ayrı dünyaların insanıydık”. Sonuçta ben Romalı’ydım, o Endonezya’lı. Televizyonumuzda rating ölçer alet olsaydı ben AB grubuydum, o TOTAL. Ben ona “Islak Daha Islak Öp Beni Nolursun” şarkısını söylerken, o bana “Vallahi Öptürmem, Ölürsün Aşkımdan” şarkısıyla misliyle karşılık veriyordu.

            Evet farkındayım ben de aşırı öpüşken olabilirim ama ben baştan söylemiştim bende her şey aşırı dozda diye. Ama bayramdan bayrama, düğünden düğüne öpüşen insanlar da yok değil aramızda. Ben istiyorum ki sevgimizi, aşkımızı içimizden her geldiğinde gösterelim, korkmayalım göstermekle bitmez bizim sevgimiz. Hatta öptükçe çoğalır aşkımız. Utanmayalım sevgimizi göstermekten, özel bir günü beklemeyelim “ seni seviyorum” demek veya löpücük diye öpmek için. Sebze reyonunun önünde öpesimiz geliyorsa öpelim, ATM kuyruğunda öldürüğümüz vaktimizi sevdiğimiz insanı öperek geçirelim. Asansör, trafik, yürüyen merdiven… Değerlendirmemiz gereken o kadar çok yer var ki… Boş boş durup hiçbir şey yapmadığımız, zamanımızdan çalan şeylerin listesini çıkarıp, o anları sevdiklerimizi öperek değerlendirebiliriz.

            Birbirimizi öpmediğimiz her anı zaman kaybı olarak düşündüm. Ne yapıcaktım, pes mi edecektim. Caner’i aldım karşıma konuştum. Öpücük yüzünden ayrılacak değildik her halde. Bu ilişkiyi kurtaracak tek bir şey vardı o da kalıcı ruj. Henüz aradığım kalıcı ruju bulamadım ama araştırmalarım devam ediyor! Allah’ını seven üzerime kalıcı ruj atsın, mutluluğum buna bağlı! Ben öptüğümde, yanağında iz kalmazsa problem olmazmış, o zaman karizması bozulmazmış, bir de sebze reyonunun önünde öpmezsem tam olurmuş. Kaza yapmasına sebebiyet vermeyecek kadar öpebilirmişim trafikte, tamam yürüyen merdivende de öpebilecekmişim. Bir de hakkını yemiyim Beşiktaş her gol attığında da 40.000 kişinin önünde öpüyor beni ne de olsa. Ohhh dert edecek hiçbir şeyim kalmadı bugün de,  ne demişler yuvayı dişi kuş yaparmış. Sonuçta kahvenin ortasını içen, şeridin ortasından gideen, sahanın ortasıındaa oynayaan, ortasıı akışkaan çikolatalı kek seven kaç kişi kaldık? Her şeyiin orta yolunu bulduğumuuz bir hafta olsun. Size Denizz Aşırı öpücüklerimi yolluyoruum, örtmen geldi, byee…