Sevgililer Günü’nde sevgilisi olmayanlar ne yapsınlar?
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
SEVGİLİSİ olmayanlar açısından Sevgililer Günü, güçlü inançları olan bir Müslümanın Noel Bayramı sırasında bir Hıristiyan ülkesinde bulunması gibi bir duygu olsa gerek!
Herkes neşe ile dolar ve tuttuğunu öperken sen kendini yalnız hissedersin!
Sevgililer Günü’nde ‘hediye’ adı altında mal satmak uğruna öyle bir hava yaratılıyor ki sevgilisi olmayan insan kendini eksik, hatta acayip hissediyor.
Sanki dünyada herkesin bir sevgilisi mutlaka var ve Sevgililer Günü’nde evrende sevgilisi olmayan tek insan sensin!
* * *
Peki bu durumda ne yapmalı?
İlk akla gelen durumu olduğu gibi kabul etmektir! Ancak, tavsiye etmem! ‘Ne yapalım beni seven kimse yok!’ demek bir insan için çok zordur.
İnsan bu durumda maazallah kendini sadece yalnız hissetmez, bir de aşağılık duygusuna kapılır.
* * *
Sevgiliniz varmış da, başka bir şehre veya yurtdışına gitmiş, hatta gitmek zorunda kalmış gibi davranın!
Ben öyle yapıyorum. Karım yurtdışında çalıştığı için arkadaşlar ‘Bu akşam ne yapıyorsunuz?’ dediklerinde boynumu büküyor ve ‘Bizimki yurtdışında!’ diyorum. Onlar; bu yaşta bu göbek ile başka bir sevgili bulamayacağımı bildikleri için ‘Sen de başka birini götür yemeğe!’ diyemiyorlar.
Böylece durumu idare ediyor, akşam evde hafif mahzun demlendikten sonra kaynanama böyle bir kız doğurduğu için teşekkür ediyorum!
Tekrar, tekrar!
Kaynanam en sevdiği dizinin ortasında ‘Ya sabır!’ çekerek yatmaya gidiyor!
* * *
Yalnız kalınca kadehime bir duble içki daha koyuyorum.
Gündüz hanımefendimi telefonla aramış, ancak telefona çıkan İtalyan sekreter ‘Şu anda toplantıda!’ deyince sadece ‘Geri aramasını!’ rica etmişim.
Tabii ki telefonda sekretere ‘Seni seviyorum!’ diyerek not bırakamadım. Herhalde ya utandım, ya da hayatımda hiç görmediğim kadın yanlış anlar diye pırsttım.
Bekliyorum, bekliyorum, cevabi telefon bir türlü gelmiyor.
Biliyorum, sabah arayacak ve ‘Toplantı gece o kadar geç bitti ki o saatten sonra rahatsız etmeyeyim dedim!’ diyecek.
Bu saatlerde Sevgililer Günü’nü yalnız geçirmek zorunda olan birisi için en doğru yol ‘hayatta hiç anlaşılmadığını’düşünmektir.
‘Beni seven yok’, diye düşünmek yerine ‘Benim değerimi anlayacak kimse yok!’ diye düşünmek ruh sağlığı açısından daha doğrudur.
‘Beni öyle kadınlar sevdiler ki zaten yoktular!’
İlkokulda yüz vermeyen sevgilimin zaten çarpık bacaklı olduğunu, ortaokuldakinin sivilcelerimi itici bulacak kadar sathi olduğunu, lisede sevdiğim kızın ise benim farkıma varamayacak kadar şaşı olduğunu hayal etmek böyle yalnız bir gecede iyi geliyor.
Sonra bir büyüğümün söylediği veciz bir söze takılıyorum:
‘Sevgili vağdıda biz mi sevmedik!’
Sevgililer Günü’nde sevgilisi olmayanlar yükü erken alıp erken yatsınlar!