Bir bayram sabahı

İnsan eski bayramları mı, yoksa çocukluğunu mu özler? Ben kendi cevabımı biliyorum.

Çocukluğumu özlediğim için eski bayramlara özlem duyuyorum.

Bugünkü değerleri ile ele alınsa bile; “5 TL”lik banknotun, “100 TL”lik banknottan daha fazla değerli olduğu dönem özlenmez mi?

Tabii ki, 100 TL’nin satın alma gücü 5 TL’nin satın alma gücünden 20 kez fazladır.

Ama, o zamanki 5 TL’nin verdiği hazzı bugün 100 TL’den alamamak belki de insanlığın temel çelişkilerinden olduğu için insan eskiyi özler.

* * *

Çocuk büyümek ister, büyüyünce hem daha fazla özgür olacağına inanır, hem de cebine daha fazla para gireceğine.

“Büyümek” için yıllarca ama yıllarca emek verirsin, ter döker, sıkıntı çeker, çeşitli hastalıklar başta olmak üzere, türlü çeşitli mihnetlere katlanırsın.

Gün gelir, cebinde çocukken hayal dahi edemediğin miktarda para taşımaya başlarsın.

Ama heyhat! Daha fazla özgür olmadığını ve dahi paranın satın alma değerindeki artışın daha fazla keyif vermediğini fark ettiğin gün iş işten geçmiştir.    �

Ayakkabı dolabında bir sürü ayakkabım var ama bir çift yeni ayakkabıyı yatağıma alıp taze deri ve kösele kokusunu içime çeke çeke uyumaya kalksam hiç ama hiç tat almayacağımı biliyorum. Hatta, gecenin bir saatinde ayakkabılar yatakta rahatsızlık da verecektir. Maazallah, böyle yaptığımı hanım fark etse, bunamanın erken başladığına hükmedecektir.

Bayramdan bayrama alınan ve bugün kullandıklarımın yarı kalitesinde bile olmayan ayakkabılar arife gecesi benimle yatarlardı, ayakkabıları bilmem ama ben çok ama çok mutlu olurdum.

O zaman 2 çift yerine 10 çift ayakkabım olsa 5 misli mutlu olacağımı zannederdim ama 10 çift ayakkabım olduğunda 2 çift ayakkabı sahibinin 1/5’i kadar bile mutlu olamadığımı gördüm.

Neydi fark?

* * *

Çok şey bulmuştum ama masumiyeti kayıp etmiştim.

Çok daha varlıklı, çok daha eğitimli, çok daha görgülü, çok daha akıllı idim ama masumiyeti kayıp etmiştim.

Neydi masumiyetin üstünlüğü?

 Masumiyet her şeyi saf ve temiz kılar.

 Masumiyet sevgiyi saf kılar, saf olan gerçektir.

Masumiyet mutluluğu hesapsız kılar, hesapsız olan sonsuza dek geçerlidir.

Masumiyet zamanı siler. Yarını düşünerek kaygılanmadan, şu anda yaptığım gibi eskiyi hatırlayarak hayıflanmadan “an”ı yaşamak kadar güzel bir şey var mıdır?

Hatırlarım, çocukken zaman sadece okullar açılırken ve kapanırken var olurdu. Ayrıca “zaman” insana pazar akşamları basardı.

Ama, bir günlük kar tatili koskoca yaz tatilinden daha fazla keyif verirdi. Cumartesi öğleden sonra gidilen film bütün hafta konuşulurdu.

* * *

Bayram, onu masumiyet içinde kucakladıklarından çocuklar içindir. Benim gibiler ise bayram çocuklarını seyrederek veya kendi çocukluk bayramlarını yâd ederek bayramdan tat alırlar. �

Bütün Müslümanların bayramını kutlarım!