2012'de 2011'i aramamak dileğiyle...

Yılın son günü. İyi bir yıl değildi 2011. Bugün 2011’e nokta konacak olmasından, kendi payıma, memnunum. Yeni olan her şeyde olduğu gibi, yeni bir yıl da umut getirir. Ya da insanoğlu, öyle düşünmeyi yeğler. Bu bakımdan, 2011’in bitmesi, 2012 ile buluşacak olmamız, yeni umutlara yelken açmamız için iyi bir şey.

2011, benim için iyi başlamadı. Yılın ilk çeyreğinde annemi yitirdim. Kendimi bildim bileli, ilk kez, bu kez yeni bir yıla anneme “İyi yıllar” diyemeden gireceğimi biliyor olmak bile, 2011’i bir an önce geride bırakmaya hevesli olmak için yeterli bir neden.�

Yılın sonunda da ölüm kavramıyla fazla haşır neşir olduk. Geçen hafta Aydın Menderes hayatını kaybetti. Hiç beklemediğim bir anda ölüm haberini aldığımda burnumun direği sızladı. Aydın Bey ile bir dönem bayağı yakın dost olmuştuk. Oldukça sık sayılabilecek aralıklarla birbirimizi görürdük. Derin ve bir insanın hayatında ender rastlayabileceği ölçüde bir insandı. Tam bir entelektüeldi. Hem de bu ülkenin toprağının dokusunu sanki cildinin tüm gözeneklerine sindirmiş bir halk adamı. Allah ona gani gani rahmet eylesin.

Ve, 2011’in noktalanmasına 48 saat kala, Irak sınır boyundan yüz kızartıcı bir mini-katliam haberi geldi. 35 vatandaşımız, ‘resmi dil’in tanımıyla bir ‘operasyon kazası’na kurban gitti.

‘Operasyon kazası’ ama maliyeti aynı aileden 29 kişi, 35 kadersiz ya da ülkemizin ‘yanlış yeri’nde doğduğu ve yaşadığı için ‘kötü kaderli’ olan insanların canı alındı hiç yere. ‘Yanlış yer’, zira ‘terörle savaş’ olmasa, o ‘savaş’ın coğrafyası, ‘35 can’ın yanlışlıkla F-16 bombaları altında paramparça olduğu coğrafya olmasa, böyle bir ‘operasyon kazası’ da olmazdı demeye getiriliyor resmi ağızlarda.

2012’de siyasi karar vericinin daha vicdanlı, daha serinkanlı, daha bilgece ülkemize ve dünyamıza bakmasını bekleyelim. Yoksa 2011’in son günlerine gelinen kafayla 2012’ye girersek; 2012’in sonunda, 2011’in bu kötü son gününü arayacak hale de gelebiliriz.

Bir 10 gün epey uzaklarda olacağım. 10 gün sonra buluşmak üzere, 2011’den çok daha iyi geçmesini istediğim bir 2012 diliyorum.

İyi yıllar...