Ormanları yakanların, hayvanları öldürenlerin içlerine sevgi dolsun, vicdanları ile bağlantıları olsun ve yaşam bu bilinci değiştirsin...

Öfkeden değil sevgiden herkese merhaba...

Yaşamın içinde hepimiz öfke ile hareket ettiğimiz zaman sonunda bir fayda elde etmediğimizi çok iyi biliriz. Bilmeyenlerimiz de yaşam ile beraber deneyimler....

Hayatın içinde zaman zaman kötülüğün ve karanlığın ele geçirdiği, hasetliğin esiri olmuş, yokluk bilinci ile, korku ile ilerleyen insanlarla karşılaşıyoruz. Elbette size çok yakın insanlarda böyle tutumları daimi gördüğünüz zaman insan detoksu yapmak her zaman iyidir.

Dürüst bir şekilde o insanlara bu enerjide devam etmelerinin onlara zarar verebileceğini ve bu yüzden onlardan uzak durmayı seçtiğinizi söyleyerek sisteminizin içinden çıkartabilirsiniz ama mutlaka affedin.

Zaten sizin kırgınlığınız ve uğradığınız haksızlık yaşam tarafından bilinir ve o insanların vicdan mekanizması onların bunu aşması için elinden geleni yapacaktır. Tabi bu insanların da içlerinin sevgi ile dolmasını ve hayatın onları sevginin güzelliğine uyandırmasını isteyin.

Gel gelelim ormanları yakan, hayvanlara zulm eden insanlara...

Bütün bu insanlara öfke duyabiliriz. Beddua edebiliriz. Lakin bunların hiç biri gerçek anlamda çözüm olmayacaktır. Çünkü ormanı yakan ve hayvanlara zulm eden o insanlar ölse bile, yaşadığımız ülkenin kolektif bilincinde hala ormanları yakan ve hayvanlara zulm eden bilinç hali olduğu sürece tekrar ve tekrar, ta ki biz bunu çözene kadar büyüyerek karşımıza çıkmaya devam edecektir.

Bizlerin ilke önce bu bilincin dönüşmesine, bütün bu insanların içlerinin sevgi ile dolmasına niyet etmemiz lazım. Çünkü içinde sevgi olan ve sevgiyi gerçekten hisseden insanlar ormanları yakamaz, hayvanlara zulm edemez.

Pek çok insan sevgiyi cinsellik, ego, aidiyet duygusu, soyunu ve kendini devam ettirmeye yönelik dürtüler ile karıştırıyor.

Pek çok insan belki de hiç sevgiyi hissetmeden yaşıyor ve ölüyor...

Belki toplumun büyük çoğunluğu her yerde aşk şarkıları, sevgi ile ilgili filmler, kitaplar, şiirler olmasına rağmen şu ana kadar hiç sevginin gerçekliğini hissetmedi.

Bazı insanlar için karşısındaki insanı sevmek, güzelliği veya yakışıklılığına göre belirleniyor. Bu sevgi değil sadece cinsel bir güdüdür. Bazı insan karşısındaki insanı kendisi için bir şeyler yaptığı veya onun işine yaradığı için seviyor, bu da çıkarlara dayalı bir duygu yani sevgi değildir.

İnsanlar annesi, babası, çocuğu olduğu için birbirini seviyor. Bazı durumlarda bu da sevgi değil, sadece aidiyet duygusu olabilir.

Sonuç olarak sevgi nedir ve sevgi nasıl bir histir bunu algılamak lazım.

İnsanların annesi, babası, kardeşine ve çocuklarına karşı bile sevgisi, onların yaptıkları bir tutum karşısında bitebiliyor hatta nefrete, öfkeye dönüşebiliyor. Demek ki orada sevgi yoktu. Sadece sevdiğini ya da sevmesi gerektiğini düşünüyordu.

Sevgi bir oluş hali ve insanın içindeki bir şeye yönelik değil her şeye yönelik hissediştir.

Aşk bence sevgi değil sadece tutkudur ve son derece arzuya dayalıdır...

İçinde sevgi olan bir insan ormanları yakamaz, hayvanlara zarar veremez, toplumun hakkını yiyemez, başka kimseye zarar veremez, yalan söyleyemez, ayrımcılık yapamaz ve yargılayamaz. Çünkü sevgi teke değil bütüne duyulabilir.

Teke duyulan arzu ve tutkudur belki daha yoğun ve hırslı ya da doruğa ulaşmış haline aşk diyebiliriz.

Ben de bazen kedime aşığım, bu ağaca aşık oldum, bu sanat eserine aşık oldum, bu şehire aşık oldum gibi cümleler kullanırken kendimi buluyorum.

Ben de mükemmel değilim. Zaten inanın mükemmel olduğumuz an bu bedende olmayız. Tam da o yüzden hiç bir insan mükemmel değil. Lakin evrimleştiğimiz için çok daha yüksek seviye bilinçler olabiliriz.

Lütfen kötü şeyler yaptığını düşündüğünüz insanlar ve topluluklar için siz de kötü duygular beslemek yerine onların vicdanları ile bağlantıya geçmesine, onların temsil ettiği bu bilincin sevgiye, iyiliğe ve yargısızlığa dönüşmesine, içlerinin sevgi ile dolmasına ve kolektif bilinçteki korku kalıplarının sonsuz bilinç farkındalığına dönüşmesine niyet edin. Bunu yaşamdan isteyin, evrenin moleküllerine seslenin ve isteyin...

Sevginin kaynağının gücü, lütfen ormanları yakan ve hayvalara zarar veren tüm insanların içini sevgi ile doldur, bu sevgi onların farkındalığa ulaşmasını sağlasın.

Dünya’ya sevgi hükmetsin...

Sizi seven bir Can...