Yerine koyacak hiçbir şeyim yok...

Çünkü ben daha yolda fal için yolardım yapraklarını papatyaların.

Hani kimi zaman yüzüme bakıp "Yine keyfin yok?" diye sorardın ya.

Doğrusunu istersen...

O gün "Sevmiyor" çıkmıştı demek ki falım.

Çok keyfim kaçardı çok.

Çünkü...

Yerine koyacak hiçbir şeyim yok.

*

Kimi geceler uykum kaçtığında.

Eski günleri düşünürüm; bir küçük tekne.

Güvertesinde sen.

Güneşin azlığından şikáyet etmektesin yine.

Doğrusunu istersen:

Dikilip de başına, güneşi ben tutardım ben.

Tenini kıskanırdım, çok...

Çünkü...

Yerine koyacak hiçbir şeyim yok.

*

Bir şarkı vardı ya, arada bir dolanırdı peltek dilime.

Senin için bestelediğimi söylediğim.

Hani "niye bu şarkının yarısı yok" dediğin.

Doğrusunu istersen...

O aslında şarkısıdır Talat Er ile Ayfer’in.

Ben bestelemek isterdim ben...

Hem de çok.

Çünkü...

"Yerine koyacak hiçbir şeyim yok..."

*

Hatırlar mısın:

Bir rüya görmüştüm bir keresinde.

Kumsalda, beyaz köpükler içinde ayaklarımız.

El ele koşmuştuk rüyama göre.

"Uğurdur" demiştin.

Doğrusunu istersen...

O rüyayı ben uydurmuştum ben.

Görülmemiş rüyanın uğuruna ihtiyacım vardı çok.

Çünkü...

Yerine koyacak hiçbir şeyim yok.