Sondaki ’m’ harfi...

Bir harfle bir şey olmaz.

Ya baştaki harfi söylemeselerdi:

"Umhurbaşkanım..."

Bir "m" harfi önemli değil.

Misal; ben harflerin yarısını söyleyemiyorum, herkes anlıyor.

Ayrıca bizler toplum olarak altmış yıldır kuzu kuzu yaptığımız gibi "m"yi fazlasıyla söyleriz:

"Meeee..."

*

Kimileri harfleri çok önemli sayar.

Bence bir harf, iki harf, üç harf olmasa da olur.

Bakarsınız geriye "Cumbaş" kalmış, ki ben bunun "Cumhurbaşkanı" anlamına geldiğini her zaman anlarım.

Cumhuriyet tarihimizde askerler ilk kez bir Cumhurbaşkanı’na "Cumhurbaşkanım" demediler.

Bu "E-Muhtıra"dan sonra "M-Muhtıra" sayılır mı, bilemem.

Belki Başbakan, Uğur Dündar ile ilk televizyon sohbetinde bunu da dile getirip yakınır:

"Şimdi Uğur Bey biliyorsunuz "m" harfini söylemiyorlar..."

Uğur Dündar ilk defa duyuyormuş gibi gözlerini açarak:

"Sondakini mi?.."

"Evet, sondaki ’m’ harfini söylemiyorlar... Ne oluyor o zaman, bir ifade eksikliği oluyor. Sonuna koymazsan bu olmaz... Koyacaksın onu... Haaa, ben koymam diyebilir... Buna hakkın yok. Eksik olunca nasıl tecelli ediyor?.."

"Cuhurbaşkanım oluyor."

"Hayır sondakini söylüyorum, ikincisi..."

"Cumhurbaşkanı..."

"Hah... Bu ’m’yi yerine koyacaksın... Koymuyorsan, benim Cumhurbaşkanım değildir diyorsan, o zaman çek git..."

*

Sıkıysa...

Özür dilerim, mümkünse, kovun askerleri.

Ya da; iktidara şirin gözükmek istemeyen, başına ne geldiğinin farkında olan yürekli kimi insanlar "Cumhurbaşkanım" demeyecekler, "m"siz idare edeceksiniz.

Bir harfle bir şey olmaz.