Sandık...

Mebuslar "Sandığın çıtalarının mukavim olmasını" istediler.

Kimisi "Menteşeleri de mühim bir husustur" derken, kürsüye gelen mebuslardan çoğu "irade-i milliyenin heder olmaması için" önergeler verdiler:

"Sandıklara köşebent çakılması mevzuunda teklif..."

Demokrasimiz ilerledi.

Sandığın içindeki oyların güvenliği böylece sağlanmıştı ki, sandığın kendisinin güvenliği sorunu çıktı.

Çünkü az oy aldığını hisseden sandığı olduğu gibi çalıyordu.

Kimi sandık görevlileri bunun da çaresini bulup sandıkları ayaklarına zincirlediler.

Birçok sandık görevlisi sandıkla birlikte kaçırılırken, kucağında sandıkla genelevde yakalanan sandık görevlileri ya da kucağında sandıkla düğünde oynayan görevlilerin haberleri geliyordu.

Ama en büyük sorun, oy verme işlemi sırasında sandık görevlilerinin çişinin gelmesiydi.

İrade-i milliyenin tuvalete girmesi hoş değildi.

Ama demokrasimiz ilerledi.

Menteşesi-çıtası ile sandığın kendisi kavimleştirilip peşinden sandığın yeri kuvvetlendirildikten sonra, bu sefer oylar sandığa girmeden çalmanın yollarını buldular politikacılar:

Seçimden önce ayakkabıların birer tekini ya da düdüklü tencerenin sadece kapağını verip, kazanınca öbürlerini vermek gibi...

Ancak demokrasi ilerledi.

Seçmen ayakkabının teki ya da tencerenin kapağı yerine makarnasını, nohudunu, kömürünü peşin peşin istedi.

Bu sefer ölülere oy kullandırdılar.

Demokrasimiz yine ilerledi; biliyorsunuz parmak boyası çıktı...

*

Şimdi?..

Şimdi oy hırsızlığının farklı bir versiyonu ile karşı karşıyayız:

Herkes tatildeyken seçim yapmak.

Dünyanın hiçbir demokratik ülkesinde, tatil mevsiminde seçim yapılmadı, yapılamaz. Türkiye’de insanların evlerinde olmadığı 22 Temmuz’da seçim yapmak, oy çalmaktır.

Sandığın menteşesi kavim, çıta kuvvetli, sandık görevlisi tek başına çişini yapabilir, parmak boyası tamam... Ama insanoğlunun kafasının içinde demokrasi ahlakı yoksa ne yapacaksınız.

Bir yolunu buluyor.

Ve rezalet sürüyor, demokrasimiz ilerliyor...