Önce kuşlar...

Çünkü önce kuşlar ölüyor.

Neyse ki kimyasal saldırı olmadı.

O kuş şimdi nerede bilemeyiz.

Hemen aynı günlere denk geldi; Samsun'un güzel kıyıları ölü kuşlarla doluverdi.

Bir gün önce mi, bir gün sonra mı?..

Çünkü kimyasal saldırıya Samsun uğramıştı.

Tekkeköy İlçesi'ndeki mobil santralın etrafa yaydığı zehirli gaz yaşamı öldürmeye başlamıştı.

Önce kuşlar...

*

Namlunun ucundaki güvercin değilse bile, o güzel kıyıların kumsallarındaki kuşların ölüleri yeri örtmüştü.

Ben görüntüler içinde, ağlaya ağlaya yerdeki kuşları toplayan iki yaşlı Samsunluyu hatırlıyorum.

Onları ne yapacaklarını şaşırdılar.

Bunu duyan kasabalılar, köylüyer, kadınlar, çocuklar koşup geldiler.

Kimyasal bomba başlarında patlamıştı.

Yaşam ölüyordu.

Önce kuşlar...

*

Samsunlular; duyarlı davrandılar.

Bence sorumlu-bilinçli vatandaşlar gibi, çevrelerine-doğalarına-havalarına-kuşlarına sahip çıktılar.

Başlarında patlayan o kimyasal bombayı durdurmak için toplandılar, yollara düştüler, birbirlerinin elini tutup, tıpkı Batı toplumlarında olduğu gibi seslerini yükselttiler.

Benim gözümde artık farklı bir Samsun var.

Bilinçli-çağdaş...

*

Eğer Saddam kimyasal silah kullansaydı, ya da bir başka yerde birisi kimyasal silah deneseydi, uluslararası hukuka göre bu büyük suç.

Affedilmez bir insanlık suçu...

Ama Samsun'un o cennet doğasına kimyasal felaketi götürüp sokanlardan kimse hesap sormuyor.

Üstelik her gün bir bomba daha atılıyor oraya...

Yaşam bitiyor...

Doğa-çevre ölüyor...

Önce kuşlar...