Nohutlu demokrasi...

Evlere torbalar gidiyor:

Pirinç, makarna, nohut...

Parti değil, zahire ambarı sanki.

Bisküvi...

Mercimek...

"Göbeğini kaşıyan adam" mutlu mutlu, bu nohutlu demokrasiye katkıda bulunmak için bugünü bekliyordu.

Torba geldikçe göbeğini kaşıyarak soruyordur:

"Kurutulmuş dolmalık kabak neyin de yok mu?.."

Zahire ambarında her şey var.

Gazetelerde okumuşsunuzdur:

"Belediyeler eliyle evlere kömür dağıtımı başladı..."

*

Öte yandan ekonomide müjde üzerine müjde veriyorlar:

- Enflasyon ekside...

- İhracat zirvede...

- Büyüme beklenenin üzerinde...

- Borsada patlama...

- Ulusal gelirde sıçrama...

Nitekim iktidardaki arkadaşlar, seçim meydanlarında "ekonomide Türkiye’yi nasıl yıldız ülke yaptıklarını" anlata anlata bitiremiyorlar.

*

Pekiiii...

Ekonomi bu kadar iyiyse, nohut ne oluyor?..

Niçin insanlar nohut karşılığı oylarını satıyorlar?

Beş yıldır ekonominin ne kadar da iyi olduğunu, ne kadar büyük başarılar sağlandığını dinlediniz.

Beş yıl sonra...

Nohut verip oy alıyorlar.

Çünkü çoğu insan hálá bir torba nohuta, yarım ton kömüre muhtaç...

Söyler misiniz:

Dünyada yıldızlaşan Türk ekonomisi ile torbadaki nohut birbirine biraz olsun uyuyor mu?..

Ekonomi dünyada yıldız, ama seçmen nohut karşılığı oyunu satıyor...

Öyle mi?..