Geride kalanlar...

İran’ı bir gece vuracaklar, Irak geride kaldı.

Ağca’yı nasıl yeniden yakalayıp içeri atacaklarını konuşmaya başladılar, nasıl oldu da salındığı geride kaldı.

Bir kadın, başı ellerinin arasında... Bir baba gözleri kan çanağı... İki sevimli çocuk oturmuş dizlerinin dibine, ellerinde naylon oyuncaklar, belli ki birileri tutuşturmuş...

Anne arada bir onları öpüp söyleniyor:

"Güzel Fatma öldü, bunlar geride kaldı..."

Dün sabah kar yağmaya başladı, kar...

2500 köyün yolları bu gece kapanır. O köylerde hastalar, hamile anneler, okula takunya ile giden çocuklar...

Tümü o karlı tepelerin ardında, geride kaldı...

*

Gündem değişiyor habire gülüm...

Dün gece farkına vardım; artık o eski bitmez-tükenmez keyifli hayallerimi kurmuyorum.

Bakıyorum hayalimde Tarım Bakanı Mehdi Eker ile oturmuş "Hububat üretimi meselesinde önemli noktaları" konuşuyoruz.

Hayallerimdeki o küçük tekne, ağaç dallarının suya kadar eğildiği koy, kırmızı şarap, kasetten bir Sezen Aksu şarkısı...

Tümü geride kaldı...

Tarım Bakanı Mehdi Eker’e "Ama efendim hububat da önemli ama bakliyat da önemli..." diyorum.

O da bana, "Bu sorunuz için teşekkür ederim, önemli bir noktaya bastınız..." diyor.

Ben, "Önemli noktaya basmaktan" dolayı seviniyorum ve geçiyorum "Damlayan musluğun contasını değiştirme" hayalime...

Peki hani benim sevda hayallerim?..

Nerede?..

Geride kaldı gülüm, geride kaldı...

*

Bizler neleri bırakmadık ki geride?..

Gündem değişiyor.

Artık eşkıyamız, çetelerimiz, kapkaççılarımız, katillerimiz, hırsızlıklarımız, yağmacılığımız, sevgisizliğimiz, ahmaklığımız, merhametsizliğimiz... Sahtekárlıklarımız içinde uğursuzca debelenir olduk bizler.

Aydınlık beklentilerin yerini endişe ve korku aldı...

Umutlarımız?..

Geride kaldı...