Kurtarıcı yok

Konumuna baktığınız zaman beraberlik ikisine de yaramıyor. İlk 20 dakika Trabzonspor’un yorgunluğunu gözlemliyoruz. Ama diğer maçlara göre daha temkinli, defans sağlamcı ve orta saha ise çalışkan.

Kale emin ellerde

Kale zaten emin ellerde. Onur veya Tolga fark etmiyor. Hafta içinde kupa da Tolga, dün de ilk yarıda ki o güzel kurtarışıyla Onur. Ardından bir de gol, Trabzonspor’un keyfini yerine getiriyor. Bu keyif ile devre arasına giriyor. Ama bu keyif fazla sürmüyor ve ikinci yarı tablo çok değişiyor. İkinci yarı başlıyor ve Trabzonspor’un yorgunluğu iyice ortaya çıkıyor. Belediye zaten can derdine düşmüş ve kaybedecek daha fazla bir şeyi yok.
Trabzonspor daha önce oynadığı çoğu maçlarda olduğu gibi ikinci golü bulup rahatlamak yerine, “Maçı böyle bitiririm”  düşüncesinde. Üst üste Belediye’den gelen iki gole Onur’un da yapacak fazla bir şeyi kalmıyor.

Eldeki malzeme bu

İkinci yarının hemen başında istediğini alan Belediye geriye çekilerek, yorgun ve morali bozulan Trabzonspor’un önünü açıyor. Ancak Trabzonspor’un o kadar isteği yok. Şöyle kulübeye bakıyorum kurtarıcı da yok. Volkan giriyor ama varlığı yokluğu pek belli olmuyor. Çünkü ne yaptığını kendisi de bilemiyor. Henrique zaten oyunda yok. Pardon unutmuşum ilk yarıda müthiş ve klas bir gol atıyor. O golü atmak o kadar kolay değil.
Tabii ki yoruluyor. Sonra bir diğer santrafor oyuna giriyor Janko. Ardından Sapara. Şenol Hoca elinde olan bütün hamlelerini yapıyor ama olmuyor. Malzeme bu. Bu malzemeden tatlı bir helva olmayacağı zaten en başından belliydi. Devre arasında yani ara transfer döneminde çok köklü değişiklikler lazım.