BU sezonun bir farkı var. Ligdeki takımlar artık haftada iki maç oynuyor. Trabzonspor için durum biraz farklı. Şampiyonlar Ligi’ni de eklersek onlar bazen haftada üç maça çıkıyor ve bunun yorgunluğu da sahaya yansıyor.
Dün, sahaya bakıyorum. İlk yarıdaki Trabzonspor sanki deplasman ekibi. İkinci yarıda kendine geliyor ve gerçek gücünü sahaya yansıtarak haklı bir galibiyet alıyor. Trabzonspor’da bu sezon bambaşka bir Burak var. Her maç çıkıyor, kurtarıcı oluyor. Bir şekilde golünü, gollerini atıyor. Bu hep böyle devam eder mi, bilinmez. Ancak, Burak’ın yükünü ne Halil ne de Adrian hafifletemiyor. Bu da bir gerçek. Nihayet Alanzinho Alanzinho’ya da ayrı bir paragraf açmak lazım. Sezon başından bu yana adeta dökülen sambacı nihayet sahneye çıktı. Takımın lideri gibi oynadı ve sorumluluk aldı. Trabzonspor’un net pozisyonlarında hep onun imzası vardı. Onun iyi oyununa Zokora ve Colman da katkıda bulununca, Trabzonspor rakibine darbeyi Burak ile vurdu. Bir de Burak’ın verilmeyen net golü var. Yorgunluğa rağmen ikinci yarıdaki Trabzonspor’un oyunu övgüye değer. Gerçek kimliğine kavuştuğunda çok can yakacaklarını ortaya koydular. Kayserispor ise ilk yarıdaki direnci maçın kalan anlarında gösteremedi.