Bizler de özledik

Yahu hakikatten özledik gerçek Trabzonspor’u. Ne zaman sahne alacak diye bekliyoruz. Trabzonspor Şampiyonluğa oynuyor ama ilk kez  üst üste maç kazanıyor.  Gol kısırlığı zaten malumunuz.
NEYMİŞ; zaten Süper Lig’de misafir olan Akhisar’ı yenmiş, hem de üç gol atarak. Bu sezon bu bir ilk.

NEYMİŞ; 1,5 sezondur yattığı yerden para kazanan Adrian büyük patlama yapmış. İki maç oynamış, üç gol atmış ama yine yatmış.
NEYMİŞ; Trabzonspor bu sezon bir maçta ilk defa üç gol atmış, ilk defa bir futbolcusu iki gol atmış, ilk defa iki farklı kazanmış.
Trabzonspor ilkleri çok sever, ama bunlar bizlerin beklediği ilkler değil. Bizler o eski anlı şanlı Trabzonspor’u özlüyoruz. O rakiplerine sahaları dar etmesini, her maça favori çıkmasını, o kendine güvenen, o ki hep kazanmaya oynayan Trabzonspor’u özlüyoruz.

Kötü bir ilk yarı

Dün akşam oynanan Orduspor maçında da gözlerim hep o eski Trabzonspor’u aradı. Özellikle ilk yarıda sahada Trabzonspor diye bir takım yoktu. Ne golü düşündüler ne de galibiyeti. Yalnızca Orduspor ataklarını karşıladılar. Orduspor daha dikkatli, daha istekliydi ve daha iyi mücadele etti. Orduspor’da ilk yarıda yalnızca gol eksikti. Trabzonspor’da ise her şey eksikti.  

İkinci yarı farkı

İkinci yarının ilk 10-15 dakikası biraz daha istekli bir Trabzonspor var sahada. Ve bunun da semeresi hemen geliyor. Hem de 61. dakikada. Trabzonspor bu golle yine maçı bitirdiğini sanıyor. İkinci golü bulup rahatlamak yerine oyunu rolantiye alıyor. Orduspor kısa süren şaşkınlığın ardından toparlanıyor ve beraberliği de yakalıyor ama Olcan fırsatçılığını gösteriyor.

IŞIK GÖRÜNÜYOR: Trabzonspor’da ilkler devam ediyor. Hem ilk deplasman galibiyeti hem üst üste ikinci galibiyet. Trabzonspor zaten ilk yarıyı saymıyorum ama ikinci yarı deplasmanda nasıl oynanacağını gösterdi. Ordu’da üç puan o kadar kolay değil. Tünelin ucundaki ışık biraz gözükmeye başladı.