Sevmeyi, şiiri, müziği, hayal etmeyi kimden öğrendin kız Dirmit!

Sevgili Arsız Ölüm/Dirmit
Tiyatro Hemhal Yazan: Latife Tekin
Uyarlayan: Nezaket Erden, Hakan Emre Ünal
Yöneten: Hakan Emre Ünal Oyuncu: Nezaket Erden
Süre: 80 dk. Bilet Fiyatları: Öğrenci 35, tam 45 TL.
Ne zaman, nerede: 6 Temmuz Cumartesi, 20.30’da Moda Sahnesi.

Bir saksı çiçeği ve pazardan alınmış penye üst başıyla Dirmit kız. Sahnede Nezaket Erden’in can verdiği Dirmit ve çiçeği, can yoldaşı Kepçe’den başka bir şey yok. Ya da çok şey var! Şehre göç etmeden evvel köyde geçen çocukluğu var, şehirde sekiz başı tek göz eve sığıştırdıkları hayat var, okulu, arkadaşları, kitapları, konuştuğu kuşlar, kendinden geçtiği danslar, kitaplar, yazdığı şiirler ve dahi attığı sloganlar var... Latife Tekin’in; anlatım biçimiyle -büyülü gerçekçilik tonu hasebiyle- Gabriel Garcia Marquez’in ‘Yüzyıllık Yalnızlık’ıyla akraba olarak görülen, Türkçe edebiyatın en kıymetli eserlerinden, yazarın hayatından izler taşıyan romanı ‘Sevgili Arsız Ölüm’, 2017’den beri tek kişilik bir oyun olarak sahnede. Nezaket Erden ve Hakan Emre Ünal tarafından ince ince işlenmiş bir edebiyat uyarlaması, ‘Dirmit/Sevgili Arsız Ölüm’.

‘Sert gerçekçi’ an ve olaylar

Tekin’in köyden kente göçü, ailenin ilkgençlik çağındaki kızının gözünden anlattığı ‘Sevgili Arsız Ölüm’; köydeki gelenekle kentteki sert koşulların çarpışmasını, muhafazakâr aile yapısını, hurafelerle sıkış tepiş olmuş bir haneden taşanları, bolca da cehaleti anlatır. Masalsı anlatımıyla büyülü gerçekçilik akımına dahil edilse de oyundaki gibi roman da ‘sert gerçekçi’ an ve olaylarla karşılaştırır bizi.
Tiyatro Hemhal prodüksiyonu ‘Dirmit’; ailenin kente göçtükten sonraki ‘maceralarını’ alıyor odağına. Dirmit kız, uyku tutmayan akşamlardan birinde, çiçeği Kepçe ile köyüne ‘ışınlanıyor’ ve kentte başlarına gelenleri bir bir anlatıyor. Gönlünü kitaplarla, şiirle, radyoyla, dansla, voleybolla ‘nasıl gezdirdiğini’, ‘cinlerini’, ağabeylerinin ve kardeşinin kentteki savruluşlarını, babalarının önce ‘yeşil kitaba’, sonra denize nasıl ‘düştüğünü’, annesinin içine korku salmalarını... Nezaket Erden, son birkaç senenin en çarpıcı tek kişilik oyun performansını, usul usul, sakin bir oyunculukla sahneliyor ve hayranlıkla izletiyor kendini. Öte yandan oyunun tek bir aksesuar ve ışık tasarımının eşlik ettiği rejisi de öyle incelikli ki... ‘El-parmak rejisi’ diyebileceğim buluşlar ya da bomboş sahnede seyirciye ‘mekânda yolculuk’ yaşattığı anlar unutulmayacak detaylar.
‘Dirmit’; mutlaka, mutlaka izlemenizi tavsiye edeceğim bir iş. Sezonu kapatmak için daha iyi bir seçenek var mı, emin değilim. Ben çok geç gördüm, Dirmit’in çiçeği içimde tomurcuklanmış gibi hissettim. Darısı başınıza!