Siz bu şehri ne zaman terk ettiniz?

Ben bu topraklarda doğmadım. Suyun öte yanından göçme dedelerim.
Devlet memuruydu babam. Antalya’nın küçücük bir hastanesinde dünyaya geldim.
Ama burada açtım gözümü. Belki de burada öleceğim.
Çok zaman nefret ettim. Çok zaman küfrettim, kızdım, çektim gittim.
Ama ben bu şehri, fikren ve vicdanen hiç terk etmedim.
Biliyorum, hiç kazanamayacağımızı bildiğimiz bir yarışa girdik.
Ama yine biz, bu yarışta iki kere kaybettik.
İlkinde 2015 EXPO’sunu, ikincisinde İzmir’e olan inancımızı.
İlki kabul edilebilir bir yenilgiydi, ikincisindeki kaybımız içler acısı.

Anlatayım...
EXPO günü, büyük bir umutla uyandım. (Saftiriklere bazen olur öyle).
Saatler ilerledikçe heyecanlandım. Bu arada İzmir Büyükşehir’in,
Konak Belediyesi’nin vs sayfalarını tarıyorum acaba meydanların birinde
bir canlı yayın toplaşması var mı diye. Yok. Nasıl yok? Bayağı, bildiğin yok.
Peki. Hangi ulusal kanal canlı veriyor? CNN, NTV? Hiç biri!
Neyse ki Kanalben.com ve TRT Haber’in canlı bağlanacağı duyuluyor az sonra.
Duyuluyor diyorum, çünkü kimsede kesin bir bilgi yok, duyumlar üzerine EXPO
izlemeye çalışıyoruz. Kim hangi kanalda derse ona koşuyorum bir umut.
Ulusalların nedense biri Mısır’dan, biri “Uludağ’a ilk kar düştü tepesi”nden bildiriyor.
Allahtan Deniz Sipahi, Paris’in o meşum salonunda, twitter’ı da yanında.
O anda, merak ediyorum birden Dubai’de hayat ne durumda?
Aha! Kelebek yazarı Yonca Tokbaş Dubai’de. Türk’ün canlı yayın kanalı twitter üzerinden yine sordum Yonca’ya. Nasıl havalar sizin oralarda?
Yonca diyor ki; “Burada hayat durdu Bahar! Herkes ellerinde bayraklarla
sokaklarda. Tüm AVM’lerde, otellerde dev canlı yayın ekranları. Üstelik
kazanırlarsa; kutlamalar büyük; yarın okullar ve işyerleri tatil buralarda.”

Diyeceğim şu; lafı daha fazla dolandırmadan;
Bizim hiç bir zaman, ne EXPO, ne de başka bir organizasyon için sonsuz bütçemiz olmadı, kabul. Dünyanın en önemli bankalarını bırakın, gücü kuvveti yerinde Türk bankaları bile bizim için yurt dışında lobi yapmadı, kabul. Yaptıklarımızı değil, yapacaklarımızı anlatmak zorunda kaldık, kabul.
Bunlar başkasına batıracağımız iğne olarak cebimizde durdun hele bir.
Gelelim çuvaldıza...
Bu şehirde hiç kimseye EXPO’nun reel olarak ne olduğu ve o insana ne getireceği,
kentin yaşamını nasıl değiştireceği somut örneklerle anlatıldı mı? Hayır.
Her hangi bir AVM’yi bırakın, bir küçücük meydanda, bir otelde,
bir okulda EXPO bayrağı ile bir tek kişi gördünüz mü? Hayır.
Daha da önemlisi... 5 yıl önceki “fakir ama gururlu kent” ruhumuzdan eser var mıydı? Hayır.
EXPO’yu kazanacağımıza dair en ufak bir umudumuz var mıydı? Hayır
Geriye tek bir soru kalıyor.
Biz, İzmir’e inanmaktan ne zaman vazgeçtik?
Başka sorum yok, Hakim bey.