Herkes gidecek, bir biz kalacağız babam

SOMA’dayım... Hayatın durduğu yerde...
Dört gün öncesine kadar kendi halinde bir kasabayken, şimdi acının başkenti olan Soma’dayım.
Türkiye’nin her yerinden insan var.
Başsağlığına, taziyeye, “bir yardımım dokunur mu”ya gelen.
Çarşı Grubu bile burada. Beş otobüs 300 kişi toplanıp gelmişler.
Polisin onları bir çok yere sokmadığından yakınıyorlar.
İki dev siyah pankart gerili hastane önündeki meydanda:
BAŞIMIZ SAĞOLSUN ve PROVOKASYONA GELMEYELİM!
Bu kadar ihmalkarlıkla, bu acıyla isyan etmemek kolay mı?
Ama yine de sağduyulu olmaya çalışıyor Soma halkı.
Yaşlılar gençleri teskin ediyor. Gençler öfkeli.
“Tarım mı kaldı diyorlar, hayvancılık mı? Okumaya para mı bulacağız? Hadi okuduk başka iş mi bulacağız? Yine babalarımız gibi gireceğiz o kara deliğe.”
Soma suskun.
Soma’nın acısı var.
Soma’yla birlikte 70 milyon yaralı var.
Mezarlığa giriyorum. Yüzlerce mezar... Yüzlerce insan...
15 yaşında bir kız çocuğu babasının mezarını okşuyor...
“Herkes gidecek, bir biz kalacağız babam”.
Beynime çakılıyor bu cümle. İsmi Serap. “Ağlama bak hepimiz size destek olmaya geldik...” diyorum.
“Herkesler gidecek, yarın öbür gün bu mezarın yolunu bile hatırlamayacaklar. Soma’nın adını bile unutacaklar. Biz madene girmeye devam edeceğiz” diye cevaplıyor.
Bir kaç fotoğraf çekip türbe gezer gibi dua edip mezarlığın önüne çıkıp bir sigara yakıyorum. Halbuki bırakmıştım 3 haftadır. Ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. Dört gündür burada olan haberciler kimbilir ne halde.
Şimdi yaraları sarma zamanı artık. Geride kalanı okutma, doyurma, bugüne dek kullandığımız kara kömürün gönül borcunu ödeme zamanı.
Çok büyük kampanyalar yapılsın istiyorum.
Bebek bezine, mamaya, kış gelince yakacağa, eve girecek erzağa, kısacası içinde erkeği kalmayan evlerde her şeye ihtiyaç olacak el ayak çekilince.
Herkes gitse de bu yazıyı okuyan kim varsa, biz kalalım olur mu?
Aklımızla, gönlümüzle, yettiği kadar var gücümüzle kalalım.
Ne ölü sayısını tam biliyoruz, ne onlara başka iş imkanı sağlayamıyoruz madem, bari gelecek nesilin okuyup kurtulmasına yardımcı olalım.
Herkes gitse de biz kalalım.