En sevdiğim ülke: CUMHURİYET

Vapura yürürken kulağına taktığın fosforlu kulaklık, aklının kıvrımlarına yayılan o yumuşacık müzik, Cumhuriyet.

Birazını yiyip birazını martılarla paylaşmak için aldığın simit, koltuğunun altına sıkıştırdığın o gazete, Cumhuriyet.
İskelenin önünde buluştuğun o bal rengi gözlü, o sevdalı kız var ya, o da Cumhuriyet.

Yan masadaki etek - babetli iş arkadaşın Buse, takım elbiseli Berke ve onlarla aynı işyerine istediğinde spor ayakkabıyla gidebilmen, Cumhuriyet.
İçtiğin kaynak suyu Cumhuriyet. Elin Fransızı çoktan senin Şaşal’ını şişelemiş Evian diye satıyor olurdu, işte bu yüzden Cumhuriyet.
İnternetin, haber okuma hürriyetin, sosyal medyan, excel tablon, pencerenden içeri süzülen hafif meltem, Cumhuriyet.
Kokulu, o meltem. Özgürlük kokar her sabah efil efil. Daha önce fark etmemiş olabilirsin. Şimdi fark et! O koku da Cumhuriyet.
Öğle yemeğinde masa üzerinde çatal bıçakla yediğin yemek, Cumhuriyet.
Yemek dönüşü içtiğin kahve, karşı kaldırımda tık tık tık topukları üzerinde yürüyen uzun ince kız, hafta sonuna program yaptığın Whats app grubu, rezervasyon yaptırdığın kafe... İşte bunlar hep Cumhuriyet.

Çocukken zorla aldırılan mandolin dersi, biraz büyünce öle bayıla gittiğin gitar kursu, üniversitede bir heves kurup prova yeri bulamadığınız için dağılan rock grubu, Cumhuriyet. (Komşuların da sabrı bir yere kadar!)
Instagram’da görüp bayıldığın, hemen internetten sipariş verdiğin o boncuklu bikini var ya, hah işte o, Cumhuriyet. Haşema mı giyeceksin? Hay hay. Ama inan bana o bile Cumhuriyet.
İlk öptüğün kız, Cumhuriyet.
İlk aşık olduğun yakışıklı çocuk, Cumhuriyet. 15 metre öteden görünce kalbinin yerinden çıkacakmış gibi attıran.
Yılbaşı için millerinle aldığın yurt dışı uçak bileti, özgürce uçtuğun ülkeler, sevgilinle alıp başını gittiğin tatiller, Bodrum’da kaldığın otel, Safranbolu’da bayramda kapısının önünden geçerken sana lokum tutan lokum teyze, Cumhuriyet.
Sabahattin Ali, Barış Manço, Cumhuriyet.
Aziz Nesin, Ahmet Kaya, Nazım Hükmet, Cumhuriyet.
Konserinde çığlıklar atarak sahneye atlamaya çalıştığın Tarkan, Cumhuriyet.
Adile Naşit, Cumhuriyet.

Zeki Müren yahu, Zeki Müren Cumhuriyet.
Türküsüne yandığımın Neşat Ertaş’ı, Cumhuriyet.
Örnekleri istersen sonsuzla çarp. Yazacağım o ki, bu ülke kolay kazanılmadı. Bu ülke 1 günde kurulmadı. Sahip olduğun her özgürlüğün, bugün sandığa atacağın, attığın oyun, sokakta elini tuttuğun kız arkadaşının, yurt dışına özgürce aldığın uçak biletinin, gittiğin üniversitenin, bindiğin vapurun ardında senin için canını feda edenlerin hatırası var. Bugün senin arkanda kapı gibi #Cumhuriyet var. Sonsuza dek özgürce yaşaman ve yaşatman için...
O yüzdendir en sevdiğim memleket Türkiye, en sevdiğim ülke: CUMHURİYET!