Duygular pişer mi?

“Etrafta artık göremediğim her şey, tek bir şeye dönüşmüştü... Ona. Gözlerinin sabitlendiği noktada ben vardım. Üstüme alınmalı mıydım? Bilemedim. Birkaç saniye süren karşı bakışlarımdan çıkardığım bir anlam yoktu, bomboştu. Dakikalardır süren bu durumunun farkında olmadığını, yüz hatlarındaki sadelikten anladım. Zihninden geçenleri okumak istediğimde yüzüne yansıyan hiçbir duygunun izine rastlayamadım. Hareketsizdi, ellerini karnının altındaki boşlukta birbirine kenetlemiş, uzun bacakları, yan yana duran siyah babet ayakkabılarına simetrik bir düzenle uyum sağlamıştı. Uyuduğunu sanıyor olması da muhtemeldi. Aynı ihtimali ben de düşündüm. Uyurgezer mi? diye içimden geçirmiştim; hayır, gezmiyordu. Görünüşte ayakları yere basıyordu, ancak o bunu hissediyor muydu? Tam bir muammaydı. Derine dalmıştı, gördüğü şeylere ulaşmak mümkün görünmüyordu. Ya bir bulmacanın çapraşık sorularına takılmış ya da bir engelin büyüsüne. Şık bir döpiyes vardı üzerinde, siyaha yakın, griye çalan rengi, iç dünyasının da rengiydi. Kıyafetinin üzerindeki uzunlamasına inen yeşilimsi beyaz çizgiler, sanki ayakta durmasını sağlayan dayanaklardı. Bu çizgilerin, demir parmaklıkların ardındaki ruhunu temsil etmesi olasılığı da vardı; onu düşündüm sonra…” (Aşk Pişirmek, Çağla Yeşili, S.7)

Yukarıda bayramdan önce yayınlanan yeni kitabım ‘Aşk Pişirmek’ten alıntılar okudunuz… Yazılarımı okumayı seviyorsanız, ‘Aşk Pişirmek’ kitabındaki 7 hikâyeyi seveceğinizi düşünüyorum… Ankaralı Şair-Akademisyen ‘Prof.Dr. Mehmet Can Doğan’ yayına hazırladı, Ankaralı yayınevi ‘Çolpan Kitap’ yayınladı. İlk olarak Ankara’nın kitapçısı ‘Dost Kitabevi’nde satışına başlandı… Duygular pişer mi? sorusunun cevabı kitapta…

CANIM NE ÇEKTİ BİLİYOR MUSUN? ‘CAFE ECLAİR’

Fransızca’da ‘éclair’, ‘şimşek, kıvılcım’ anlamına geliyor… 19.yüzyıldan beri Fransa’da pişirilen bu nefis tatlının lezzetinden olsa gerek; hızlı yapılıp hızlıca tüketildiği için bu isim verilmiş olmalı… Çikolataya ve özellikle de çikolatayla lezzetlenen eklere düşkün Ankaralılar en iyisinin Kavaklıdere, İran Caddesi’ndeki meşhur Hayat Apartmanı’nın altındaki butik kafe ‘Cafe Eclair’de olduğunu bilir… Tam tamına 10 yıldır neredeyse her sabahın köründe hiç üşenmeden uyanıp kendi elleriyle bu şahane ekleri pişiren sevgili ‘Tamer Hiçyılmaz’ ve ailesine minnet borçluyuz dersem; bu şahane eklerin tadını bilenler bana mutlaka hak verecektir. ‘Aşk Pişirmek’ kitabındaki hikâyelerimden birinde hem çikolataya hem de eklere düşkün kadının bu tutkusuna yenildiği anları ve başından geçenleri anlattım. Hikâyeyi okurken kendinizden geçebilirsiniz… Hikâyenin kahramanı kadının hem iştahınızı hem de duygularınızı kabartacağını garanti edebilirim… Kitaptaki hikâyeyi vakitlice okumanızı tavsiye ederim zira ‘Cafe Eclair’ akşam 22.00 de kapanıyor…

ANNE-KIZ ELELE ‘GURME TOST’

Bana göre pişirilen her ne olursa olsun leziz olması için kullanılan malzemenin kalitesi elbette ki önemli ancak pişirenin eli ile yüreğinin güzelliği daha da önemli olmalı. İnsan kimyasının yemeğin lezzetini doğrudan etkilediğine inananlardanım… Annelik içgüdüsünün baskın olmasından kaynaklanıyor olsa gerek; bu kimyanın kadınlarda daha yoğun olduğunu düşünüyorum… O yüzden kadınların veya ailelerin çalıştığı küçük butik işletmelere bayılıyorum. Ve hatta… Kadın elinin değdiği işlere pozitif ayrımcılık yapmaktan mutluluk duyuyorum… Filistin Caddesi’nde anne Sümeyye Ayyıldız ile güzel kızı Zeynep’in yüzlerinden eksik olmayan doğal ve keyifli gülümseme, sizi çekiyor… Beraber çalıştıkları tost dükkânına girdiğinizde aynı anda evlerinin mutfağına da giriyor olduğunuz hissine engel olamıyorsunuz… Sizin seçtiğiniz ürünlerle tostunuzu pişirirlerken aslında sizinle sohbeti ve duyguları da pişiriyorlar… Anında evin mutfağı havasına kapılıyorsunuz… Tezgâhın arkasına geçip tostu birlikte pişirmek bile geçiyor içinizden… Bence içinizde kalmasın… Anne elinden pişen tostların şahaneliği bir yana, ‘Gurme Tost’a gittiğinizde kendinizi Sümeyye Hanım’la kızı Zeynep’in evinde olduğunuz hissi sizi ele geçirecek.… Çok seveceksiniz.