Mösyö Asadur

Ayşen GÜR

Pazar günü Arnavutköylüler toplanmış. Üçüncü Köprü'nün onların semtinden geçmesi ihtimali var. 76 yaşındaki Arnavutköylü Asadur Zovikoğlu ‘‘Doğup büyüdüğüm yerlerin korunmasından yanayım’’ diye konuşmuş, gözyaşlarına boğularak bitirmiş sözünü.

Arkadaşımız Ayten Görgün'ün bu haberini okuyunca benim de gözlerim doldu.

Çünkü Arnavutköylülerin ‘‘Mösyö Asadur’’ dediği kurukahveci Asadur Zovikoğlu'nu şahsen olmasa bile tanıyorum. 1997'de Leyla Neyzi'nin onunla yaptığı röportaj GazetePazar'da yayımlanmıştı.

Mösyö Asadur'un ailesi aslen Kemahlı. Babası da dedesi de kahveci. 1924'te Arnavutköy'de doğmuş Mösyö Asadur. O tarihten beri de ‘‘köyümüz’’ dediği Arnavutköy'den çıkmamış dışarı!

Ailesinin kahveci dükkanı 1920'lerden beri hep aynı yerde. ‘‘Eğinliler nasıl kasap olursa, Kemahlılar da kahveci olur’’ diyor. 1959'dan beri çalıştığı dükkanını seviyor. Arnavutköy'ü de seviyor.

Duygusallık diyebilirsiniz ama, Arnavutköylüleri çok iyi anlıyorum ben. İnsanların değil otomobillerin düşünüldüğü projeleri de hiç sevmiyorum!

Kavacık kavşağında

yanmayan ışıklar

KORKUNÇ Kavacık Kavşağı'nda trafik ışıklarının olmadığını, otomobillerin hem kaza yaptıklarını hem de yolun tıkandığını birkaç defa yazmıştık.

Şimdi bu kavşağa trafik ışıkları konmuş.

Buna çok sevindim, ama geçen pazar akşama doğru yine korkunçtu orası!

Bütün trafik lambaları sarı ya da kırmızı ışıklarını yakıp söndürüyorlardı. Sürücüler acı frenler yapıyor, kornalarını çalıyordu. Büyük bir kargaşa! Üstelik bir de kaza olmuştu.

Işıklar kullanılmayacaksa niye konuldu?